eskiden yeni yıl kartı gönderirdik sevdiklerimize

yeni yılda ya da bayramlarda seyranlarda arkasına bir şeyler yazarak sevdiklerimize gönderirdik.
teknoloji ilerledikçe yerini cep telefonu ile aramalar, bazen e-postalar ve sms aldı.
1000 sms gelse, bir kart kadar mutlu etmez insanı.
tadı başkaydı.
çocukluğumda kaldı....

(bkz: ahh bir telgraf çeken olaydı)

(bkz: kaybolan bayramlar değil kartpostallardır)

teknoloji dedikleri şey iyi, güzel, hoşta işte bazı durumlarda da insan eskileri aramıyor değil. bayramlarda vesairelerde kart yollanırdı, mektup yollanırdı, o mektubu aldığın andaki sevinç tarif edilemezdi. ama şimdi tebrikler, bayramlar 160 karakterle sınırlandırılıyor, mutlu ediyor mu hayır, sadece hatırlandığın için mutlu oluyorsun.

bide saklanırdı o güzel güzel.

Üstünde çam ağacı noel Baba falan pırıl pırıl kartlar bi de biriktiridik biz onları güzeldi be.

şimdi ise almış başını gidiyor teknoloji canavarı ve tabikide arkadaşlıklarımızı.

hatta ilk okul yıllarında bunları öğrenciler de yapardı. ve aslında çok da güzel olurdu. şahsen ben beceremezdim ama pamukla kardan adam yapar, büyük annelere gönderilirdi. güzeldi

bazende kartların üzerinde sanatçılar, mankeler var olan yeni yıl kartlarıdır. 5-6 kişi dışında pek kullanan kalmamıştır tahminen.