bugün

biz büyüdük ve kirlendi dünya.
göçebe yaşayıp kımız içeceğimiz günlere dönme hissi uyandırmış yazar serzenişidir.
özellikle de 90 lı yılları hatırlatır bu konu bana. yeni olan şeylerden niye tat alamıyoruz ki biz?
daldan dala zıplayan maymuncuklardık. ne günlerdi be.
hakikaten sözlük eskiden herşey güzeldi.

-şarkıcılar seviyeliydi orjinal kaliteliydi
-siyaset dili daha seviyeliydi
-diziler daha iyiydi (aile dostluk sevgi aşk dizileri vardı. Şimdi kim kimi zikiyor belli değil)
-avmler yoktu insanlar kaliteliydi.
bakkallar küçük marketler vardı en azından muhabbet ediyorduk.
-asklar daha kaliteliydi (hani bir mesajın 2 kontör olduğu zaman)

vs vs keşke bir zaman makinam olsada geriye dönsem sözlük...
Her yeni günün ardından artarak bunu söylemeye devam edeceğiz. Eskiden her şey daha güzeldi. Bu hep böyle olacak. Şu an yaşadığın anı ve o anın huzurunu kıymetini hayatına girenleri o zaman değil belki ama çok zaman sonra her şey yitip gittiğinde değerli göreceksin. Bu hep böyle olacak.
yaşlanıyoruz mu. genelde insanlar yaş ilerledikçe bu hisse kapılır
Kesinlikle doğru olan önerme.
Katıldığım bir önerme. Eskiden her şey daha gerçekti, daha samimiydi, daha güzeldi.. Artık duygularımız bile yalan olmuş durumda. Bu arada (bkz: her şey)
ya da sen yaşlanıyorsun bebeğim; diye devam eden diyalog cümlesi.
çünkü eskiden insanlar fazlaydı.
işin tuhafı eskiden de eskiden hersey daha iyi derlerdi. gel zaman git zaman, hep ayni hikaye. demem o ki biz buyuduk ve kirlendi dunya.
keskeler geri gelseydi keske
imkanlar arttıkça insanlık bozuldu. Eskinin gecekondusu şimdinin 3+1 dairesinden daha çok huzur veriyordu muhtemelen. Eskinin köhne mahallesi şimdiki işlek caddeden daha çok ısıtıyordu insanın içini. Para bime değil rıfat abiye gidiyordu. Kapıya gelen süt pastorize değildi belki kaynatmadan içersek bağırsaklarımızı bozuyordu ama ruhumuz sıkılmıyordu daralmıyordu böyle. Şimdi ruhumuz da pastorize adeta.
Bi 10 yıl öncesini verseler bana tereddüt etmem dedirten başlıktır. Arkadaşlarımla gece 12lere kadar sokağın sönük lambasında top oynadığımı, annemin pencereden 10 sefer bağırıp eve çağırdığını hatırlarım. Suriyelisi falan da yoktu güzel ülkemde. Şimdi sokağa çıkmaz çıkamaz oldu çocuklar. Biz büyüdük her şey değişti. insanlar eskiden daha iyiydi, iyimserdi. Ilımlı davranırdı insan insana. Şimdi nerde..
Kuşkusuz, şüphesiz.
2006 - 2012 bu yıllarda kaybolup gitmek isterdim.
eskiden türkçe öğretimi de daha güzeldi. "her şey"in ayrı yazılması gerektiğini öğretirlerdi...
Şu an bulunduğumuz anları dolu dolu yaşayalım.Büyük ihtimal 20-30 yıl sonra bugünler için "ne güzel günlerdi" diyeceğiz...
Aslında yaşanan her an kendine özel ve bu özelliğiyle güzel.

Tabi değerini anlayabilmek için biraz demlenmesi gerekiyor.

Birazdan kasıt onlarca yıl olabiliyor.

Edit: bu arada her şey ayrı yazılır .s.s
Bir gerçek.
(bkz: geçmişin hep daha güzel hissedilmesi)
Şimdi bi göl kenarındayım ve ördeklere bakıyorum. içimden şöyle diyorum. Yeşil ördek gibi dalsam göllere. Ya yemin ederim benden iyi hayat sürüyorlar. Allah kahretsin hiç mutlu değilim ağlamak istirem.
az once salam verdigim kedi bile beni fofenkledi ölmek istiyirim.
artık herşey değişti, şarkılar bile.