Geçen gün bakkalda gördüm "aa dedim tofita" aldım attım ağzıma bi tane, yok aga. Çok fazla şekerli... Ya tadı değişmiş ya bizim tadımız kaçmış büyüdükçe...
hiçbir şeyden eski tadı alamıyorum diye düşünen arkadaşların major depresyon belirtilerini okuması önerilir. ne olur ne olmaz arkadaşlar, zihinsel hastalıklar düşünüldüğü gibi "kafanızda bitmez", beyin bir organdır ve seratonin yapısı bozulduğu için mutluluk hissedemezsiniz. normalde bu kadar alakasız yazılar yazmak adetim değildir ama birilerine yardımı dokunabilir diye bırakıyorum buraya.
ulan çocukluğunuzda yediğiniz doğal karpuzları hatırlayın. böyle 95 yılında o babanın eve gelirken aldığı, manav osman abiden ki karpuzun tadı şuan locada ki meyve tabaklarında ki karpuzda var mı yok.
Muhalefet.
Önceden çırpınırdık, takiyecilerden kurtulmak için uğraşırdık,dövüşürdük.Ülkücü arkadaşlarla birbirimize girerdik bazen, onlara faşo derdik, onlar bize moskofçu derdi.şimdi devrimciler ve ülkücüler arasında sonsuza dek sürecek bir dostluk başladı.
Siyasal islamcılar da kendi başlarını yiyorlar.
Nesquik. Ne tozu, ne kahvaltılık gevreği, ne çikolatası bundan on beş sene önceki gibi değil. Kendine has bir tadı vardı, özellikle çikolatasının, en çok da çikolatası bozmuş zaten. Bir de kahvaltılık kreması vardı o zamanlar artık eskisi gibi olmamasını geçtim hiç yok, gönlümde yara.
Şarkılar, sanatçılar. nerde o eski şarkılardaki ahenk, nerde o dinlediğimizde gelen hisler? Eskiden "sen benim şarkılarımsın.". Şimdilerde "o sen olsan bari."
