''eskiden seviyordum ama artık sevmiyorum, olmuyor'' demişti bir keresinde. sonra da ayrıldık zaten hayır madem sevmiyorsun ne diye caz yapıyorsun? hayatta verdiğim 2 mantıklı karardan biri bunu diğeri sigarayı bırakmak. ikinciden pek emin değilim.
9 aylık sevgililik sürecinin sonunda sadece başım kapalı değil diye “senin yanında olup allahı karşıma alıp aileme mahcup olacak kadar düşmedim” demişti. Aynı insan her zaman açık olduğumu bildiği halde “evet de başka hiçbir şey istemem senden” diyen insan. O yüzden ölsem şu cümleyi okuduğum anda yaşadığım yıkımı unutamam herhalde. Ve eş olarak seçeceği insan hakkında özenle seçilmiş temennilerim var. Umarım kalpten şu istediklerim tutar da ailesine nasıl mahcup olurmuş görür, insan görünümlü pislik.
Beni derinden etkileyen kısmı, başkasına kalp atmayı normal görmesiydi. Ve tabiki çıkmamızı bir hata olarak görmesi. Bir hata tabiki efenim, millete kalp atan, gece 2ye kadar konserde olandan ne hayır gelir ki zaten. iyi ki kaybettim sözlük iyiki. Bi de benim zihniyetimle dalga geçer. Hadi lan ordan.
