özellikle yalnız olduğumuz zaman tavan yapan durumdur kendileri. özellikle arkadaşlarımla aranızda bir problem olduğunda yada onlara bişey anlatamadığım zamanlarda keşke o olsaydı diye hayıflanırım.
arkadaşlıktan sevgiliye geçildiğinin göstergesidir. bunun hata olduğunu büyük bir yıkımla anladığınız andır. arkadaşlık kavramının bu kadar içinin boşaltılması, sevgili olmanın bu kadar basit bir düzeye çekilmesinin yan etkileridir.
yalnız,kimsesiz ve çağresiz kalındığında hissedilen duygu.
nasıl ayrılmış olursanız olun onu unutabilirsiniz ama yaşadıklarınızı unutamazsınız tabiki arkadaslığını en başta,helede partneriniz sadece sevgiliniz değil aynı zamanda sizinle en yakın arkadas,dost olmayı becerebilmişse üzerinden ne kadar zaman geçerse geçsin onsuzluğun hüznünü her zaman hissetmeniz kuvvetle muhtemeldir.
özellikle uzun ilişkiler yaşadığınız zaman sevgilinizle kendinizin ve sevdiğiniz diğer insanların sırlarını, yaşadıklarını paylaşırsınız. isteseniz de hiç bir şeyi saklayamaz şeffaflaşırsınız. aşk biter, sevgi biter ayrılırsınız ama aradan zaman geçince onu, sohbetlerinizi, beraberce düşünmenizi kısacası arkadaşlığını özlersiniz. belki hayattaki en iyi dostunuzu belki de eşiniz olabilecek yegane kişiyi kaybettiğinizi anlarsınız ama iş işten geçmiştir.
