Sonbahardı... Seninle geçiyorduk o yoldan;
Topraklardan, havadan bir hüzün taşıyordu
Bize yaklaşıyordu
Gönlümüzde yepyeni bir duygu yaşıyordu.
Rüzgarların değildi bu musiki, bu hüzün;
Hatırladın değil mi? Kuşlar ağlaşıyordu...
Havada bir serinlik... Tatlı bir hayal gibi...
Torak nasıl meçhuldü tıpkı istikbal gibi?
O gün tabiat başka bir türlü yaşıyordu.
Kalbin acı, gözlerin yaşla dolmuştu senin;
Yapraklar gibi yere dökülüyordu enin;
O nağme mesafeyi, zamanı aşıyordu.
O bir beste değildi: Kuşlar ağlaşıyordu.
En hazin şey muhakkak öksüz kalan ocaktır.
Bu ocak hüzünlerle dolup boşalacaktır.
Eski bir sonbaharı, küçük kuşları anmak
Belki veda etmektir sana birkaç satırla...
Yine bir sonbaharda ordan yalnız geçersen
Beraber geçtiğimiz serin günü hatırla!..
atsız ata'nın ne kadar hassas duygulara sahip güçlü bir şair olduğunun ispatıdır.
defalarca okurum, defalarca gözümün önüne selim pusat'ı ve koluna girmiş güntülü'yü düşünürüm. sonra türk'ün tanrısına dua ederim usulca. türkçülük davasını yaşayabilmemi sağladığı için.
grup efrasyap tarafından bestelenmiş bir hüseyin nihal atsız şiiridir.
--spoiler--
Eski bir sonbaharı, küçük kuşları anmak
Belki veda etmektir sana birkaç satırla...
Yine bir sonbaharda ordan yalnız geçersen
Beraber geçtiğimiz serin günü hatırla!..
--spoiler--
yaşadıklarımız, eski bir sonbahar akşamıydı gibiydi.
hüzünlü, yalnız, ağlamaklı bir hava gibi,
o akşam döktük içimizi, sonbahar yaprakları gibi.
eski bir sonbahar gecesi, doğacak güneşi bekledi gözlerimiz.
"Sonbahardı… Seninle geçiyorduk o yoldan;
Topraklardan, havadan bir hüzün taşıyordu.
Bize yaklaşıyordu.
Gönlümüzde yepyeni bir duygu yaşıyordu.
Rüzgârların değildi bu musiki, bu hüzün;
Hatırladın değil mi? Kuşlar ağlaşıyordu…
Havada bir serinlik… Tatlı bir hayal gibi…
Toprak nasıl meçhuldü, tıpkı istikbal gibi.
O gün tabiat başka bir türlü yaşıyordu.
Kalbin acı, gözlerin yaşla dolmuştu senin;
Yapraklar gibi yere dökülüyordu enin;
O nağme mesafeyi, zamanı aşıyordu.
O bir beste değildi: Kuşlar ağlaşıyordu.
En hazin şey muhakkak öksüz kalan ocaktır.
Bu ocak hüzünlerle dolup boşalacaktır.
Eski bir sonbaharı, küçük kuşları anmak
Belki veda etmektir sana birkaç satırla…
Yine bir sonbaharda ordan yalnız geçersen
Beraber geçtiğimiz serin günü hatırla..."
"sonbahardı.. seninle geçiyorduk o yoldan;
topraklardan, havadan bir hüzün taşıyordu
bize yaklaşıyordu.."
"eski bir sonbaharı, küçük kuşları anmak
belki veda etmektir sana birkaç satırla..
yine bir sonbaharda ordan yalnız geçersen
beraber geçtiğimiz serin günü hatırla.."
kafiyeleri çok ilginç. 16 anlamlı satırda 32 kafiye bıraksanız okuyucuya yinede bu kadar yüksek bir müzikalite elde edemeyebilirsiniz. şiirler ilgili tavsiyem kafiyeleri sonda aramamanız olacak.
