O zamanlar grafik değildi önemli olan, oyunların hikayesi ve oynanabilirlikti. Şimdi ver grafiği, ver çözünürlüğü ver pikseli, ama oyunlarda mevzu sıfır.
Çocukken daha hayalperesttik.oyunlar piksel piksel grafikleri ve mididen hallice sesleri ile bizi içine alabiliyordu çünkü hayal gücümüz o eksikliği kapatıyordu. Simdi büyüdük, oyunların fizik motorları, grafikleri, sesleri aştı ama biz tat alamiyoruz çünkü o hayal gücümüzü kaybettik. Büyük olmak böyle tatsız birşey. içindeki çocuğu her daim yasatabilen o şanslı azınlıktan olmak isterdim. Son tahlilde zevkli olan eski oyunlar değil bana göre. Çocukluk,genclik eşsiz bir dönem. Sokakta tel bağladığı plastik dandik arabayla bile gran turismo bilmem kaç tadı alabilen çocuklardık biz. Büyüdük doyumsuz ve mutsuz olduk.
- fifa (2000,05,06,07,08)
- nba live 05
-need for speed (underground,most wanted)
- pes 06
- half life
- colin mcrae rally
- formula 1 2002
- 18 wheels of steel
- bus driver
- crazy taxi
- gta (san andreas,vice city)
diye liste uzar gider.
