Halkı uyandırmamak, hedefi şaşırtmak için yaka paça çalışan özkök'ün tahtını borçlu olduğu iktidara ödediği bir çeşit diyettir. Kritik dönemlerde bir gazetenin genel yayın yönetmenine yakışan yazılar yerine Petrus marka şaraplara olan düşkünlüğünü, iç çamaşırının markasını, patronunun ve yedi sülalesinin 'mükemmel'kişiliğini, müzisyen damadını ve bunlar gibi içi boş konuları işlemeyi tercih etmesinin altında türlü ayak oyunları aramak gerekmektedir.
