belki de dünyada yaşanabilecek en kötü durumlardan biridir. şöyle bir düşünün, suçsuzsunuz fakat herkes sizi bir katil olarak görüyor. kimse size, ya bu da bir insan diye bakmıyor. iş bulamazsınız, ev bulamazsınız, sokakta yatacak yer bile bulamazsınız. tabi bu dediklerim normal bir türk vatandaşı için geçerli idi. yoksa gidip paraları sayesinde rahatça yaşayanlar da var. ama sözde soykırımı kabul etmek şartı ile.
ermeni diasporasının yurt dışında çalıştığı düşünülürse sadece çoluk çocuk ve bayanlar kalır geriye ki bir türk olarak çok zorlu olacağını düşünmüyorum. ayrıca üste soad tişörtü de giyilirse daha iyi olur.
milliyette bir ara çıkan yazı dizisine bakarak diyebilirim ki* doğru kişilerle muhatap olmaya çalışırsanız (milliyetçilerinden sakının), bir de iki ülke arasındaki diyaloğa hizmet edecek mesleklerden birini icra edip* işinizin bir ayağı için oradaysanız ve kısa süre kalacaksanız o kadar da zor olmayan bir şeydir. malum insanlar kaliforniyadaki akranları gibi zarıl zarıl ırkçılık yapacaklarına geçimlerine bakıyorlar.
gelgelelim oraya yerleşmeye karar kıldığınız zaman ananızdan emdiğiniz sütün burnunuzdan getirilmek isteneceğini düşünüyorum ben yine de, çünkü siz hala bir katilsiniz. *
ermenistanlı ermenilerin türklerle hiç tanışıklığı olmadığından, burada okullarda ermenilerin düşman olarak gösterildiği gibi orada da türkler aynı şekilde tanıtıldığından, ermeniler de en az türkler kadar milletlerini sevdiklerinden zor olan şeydir. insancıl, barıştan yana ve konuşarak anlaşma kabiliyetimizin olduğunu farkında olan herkes ise türk ve ermenilerin arasında aşılamayacak hiçbir problemin olmadığının da farkındadır.
türkiye de öyle hepimiz ermeniyiz pankartlarına cevaben, bir türk orda öldürüldüğünde hepimiz türküz afişlerinin açılamayacağı, açılırsa gerçek bir itlafın yapılacağı vaziyeti haldir. yani yok öyle. ancak türkiyedeki bazı ikiyüzlü uygulamalar yüzünden ve ancak türkiyede açılır o pankartlar. orda mı?
(bkz: ybsg)
açık bir hedef olmaktır. kimse sizin ölüp ölmediğinizle ilgilenmez... siz öldünüz diye afedersiniz ama binlerce ermeniyi sikseniz hepimiz türküz yazılı pankartlarla sizi uğurlatamazsınız.
mutlak surette zordur. türkiye'de ermeni olmak bile zorken ermenistan'da türk olmak epey zor olmalı.
bugün türk alfabesini hazırlayan kişi ermeni. atatürk'ün imzasını hazırlayan kişi ermeni. çanakkale'de sayısız ermeni yatıyor. topkapı ve dolmabahçe gibi görkemli sarayların mimarları ermeni. sanat alanında ermenilerin çok büyük bir önemi var. yani türkiye ermenilerinin çok açık bir katkısı var bu topraklarda. üstelik de ortak bir kültürü paylaşıyorlar asırlardır. buna rağmen birçok zorluk yaşıyorlar bugün. okul ve kiliselere giden tehditlerden aileler çocuklarını ermeni okullarına gönderemez oldu.
ermenistan'da türkler hiçbir zaman ermenilerle birlikte yaşamadığı için milliyetçilik hastalığına yakalanmış ermenilerin arasında bir türk'ün barınabilmesi de haliyle zordur.
türkiye de ermenilerin ne kadar rahat gezdiklerini görmek, ellerini kollarını sallayarak gezmeleri bizim ne kadar demokratik bir ülke olduğumuzun göstergesidir, ermenistan da türk olarak gezmekten korkuyorsak ermenistan demokratikleşmemiş demektir ve abd nin ermenistan'ı neden demokratikleştirme çabasına girmemiş olması sorunsalını doğurmaktadır... *
bir ülke diğer bir ülkenin hem yüz ölçüm hem de nüfus olarak yaklaşık 25 katı olduğu zaman bunu düşünmek garip oluyor. ermenistan bizim sivas'tan, konya'dan küçük bir ülke. elbette güçlü ve büyük ülke olarak biz daha hoş görülü olmalıyız.
sonucu sanıldığı gibi kötü olmayacak bir şeydir. yok katliam yaparlarmış, yok yaşatmazlarmış... bunlar gereksiz, abartılı önyargılardır. insanın "hiç denediniz mi peki?" diyesi geliyor.
örneğin, fi tarihinde gazeteden okuduğum kadarıyla ermenistan'ın arşivlerini araştırmak üzere okan üniversitesi'nden bir türk profesör ermenistan'a gitmişti ve oradaki insanlara türk olduğunu belirtmesine rağmen hiçbir sorun yaşamadığını belirtmişti.
yani korkulacak bir şey değildir. böyle saçma önyargılarda bulunmak yerine, kendiniz deneyin: isterseniz türk bayraklı tişörtle ermenistan'a gidin. birisi sağ salim gelmezse 100 bin lira veririm.
Sen Türkiye passaportuyla gidersen elbette ki sana dokunamazlar. Lakin Sahip çıkılmayan toprakların zavallı türk'ü olarak toprakların ermeniler tarafından işgal edilirse bunlar olur.
erzurum'da ya da trabzon'da eylem yapan öğrencilere halkın gösterdiği tepki şiddetinde tepki göremeyeceğiniz memlekettir.
bu topraklarda yaşanan faşist hadiseler ayarında bir rahatsızlık göremeyeceğiniz memlekettir.
yani,internet cafe'de takılan hiç bir ermeni genci delik ayakkabilarınızı objektiflerin göreceği şekilde sizi öldürmez.ölüm bu toprakların her mevsim yetişen bir bitkisi.çünkü milliyetçilik her mevsim tekrar tekrar gübre veriyor.
(bkz: bir başkadır benim memleketim)
söylenen kadar zor olmayan durumdur.
çünkü ermenistan'da bir türk vatandaşı vardır. *
ağrı'lı vatandaşımız, erivan'da ararad biraşte ü xwarin adında bir lokanta işletip, ailesiyle birlikte geçinmektedir.
2011 yılında gittiğim. Yollarda bir sürü Türk'ün olduğu. Kötü bir olayla karşılaşmadığım. Ne bir kötü hakaret ne bir kötü davranışa maruz kaldığım bir ülkedir. Bir Türk olarak yaşamak zor değildir. Güvenlik güçlerinin ve halkın sıcak ilgisi vardır. Zor değildir çok kolaydır. Sürekli giden akrabamın dediği gibi aslında Ermeniler Türkleri seviyorlar. Kısacası etle tırnak gibiyiz. (bkz: kulaktan dolma şeylere inanmayınız)
