ermenilerin yemek pişirdiği yerdir. ülkeler arası ilişkilere çocukluk karıştıran insanlara göre cıs'tır! uzak kalınmalıdır. böylece intikam alınmış olur. neyin intikamı, böyle olunca ne olacak? ermeniler mutfak kapatırlar belki. yıllar öncesinin intikamı 21. yüzyılda böyle alınır!
kesinlikle uzak durulması gereken mutfak. mazallah adama 1 haftada 5 kilo aldırabilir. nefis yemekleri vardır. haa siyaset mi? o bu başlığın yeri değildir. dangalaklık yapmak isteyen ayrı başlık açabilir.
antep'te de bir çok anadolu şehri gibi zamanında epey bir ermeni nüfusu olduğu hesaba katılırsa, antep mutfağına da katkıları olması ihtimali yüksektir.
kültürel karşılaştırma gibi bir durum fazlasıyla subjektif kalacağından, bu tür şeylerden bağımsız olarak düşünülmesi gereken bir kültür öğesidir. değerlendirme yapılırken de beğenilerin göreceli ve bunun da sadece kültürel bir parça olduğunun farkında olarak yaparsak belki öften püften şeyler üzerinde nasıl da abartıyla durup, kaçırdığımız gündemdeki oyunları farkedebiliriz. geçmiştekileri değil! gündemdekileri...
urfanın çok kültürlü yapısına binaen urfa sofrasında da dahl'leri vardır. süryaniler de çokça oluğundan hangisi hangisine aittir ayrıştıramazsınız.
ama kolay olan bir yön vardır hijyenik değilse arap yemeğidir.
masrafsız bir yemekse kürt yemeğidir.
diğerlerini ise ayrıştırmak zordur.
kesin bir taraf daha vardır.muhabbette sürekli yemekten bahsediyorsa kesin urfalıdır.
Denize kiyisi olmayan ermenistan'da midye ve uskumru ile nasil dolma yapiliyor, daha dogrusu bunlar nasil ermenistan'in milli yemekleri oluyor diye dusunduren, ayni zamanda gulduren mutfak tasarimi. tasari diyoruz cunku boyle bir mutfak yoktur. napariz da ermeniye yalakalik yapariz diye haril haril dusunen suursuzlarin uydurmasidir bu yemeklerin cogu.
zeytinyağlı yaprak sarması da bu mutfağın bir parçasıdır. ama anladığım kadarıyla bu durum uludağ sözlük yazarlarını fazlasıyla rahatsız etmektedir. belirtmeden geçemeyeceğim bir şey vardır ki; hoşunuza da gitse rahatsız da olsanız, şu an türk yemeği olarak bilinen birçok yemeğin kökü ermeni mutfağına dayanır. zeytinyağlı yaprak sarması da bunun bir örneğidir.
patates kızartması, midye ve hatta patates salatasına dahi sahiplendiklerini görünce yok artık ebenin hörekesi pastırmacıyan denmesi farz olan mutfak. kabahat bizdeki vakt-i zamanında lisansını almadık nimetin. şimdi döneri ruma, midyeyi de moskof uşağına kaptırdık iyi mi.
pastırması iğrenç olan mutfak. bir de o kayış gibi pastırmayı sahiplenmiyorlar mı! neymiş pastırmayı ermeniler bulmuş. bir de utanmadan basturma diyorlar. ulan sahiplenecekseniz bi ermenice isim koyun bari. neyse ha bide kebaplarını çok övüyorlar. ama merak etmeyin o da berbat.
tabi haliyle ermenice gibi ermeni mutfağını da doğu batı diye ayırmakta yarar var. ermenistan da midye tava nın milli yemek olmasını bekleyemeyiz heralde. istanbulda daha çok zeytinyağlılar ve deniz ürünleri içeren hafif bir mutfak var. ermenistan da ise mutfak çok daha ağır tatlardan oluşuyor. çoğu yemek hepimizin bildiği yemekler. ancak isimleri değişik.
"Surki" nin de unutulmaması gereken mutfaktır. nedir bu derseniz, kekik, kimyon, toz kırmızı biber ve biraz pul biber ve tuz ile karıştırılıp torbada süzülmeye bırakılan yoğurttur efenim, şimdi süzme yoğurt formunda yeniyor, orjinali güneşte kurutulmuş olanıdır.
(bkz: Khavidz)
(bkz: herissa)
(bkz: Bdug Kebabi)
isimleri farklı olsa da yaşadığımız coğrafya itibarıyla mutfağıklarımızda müşterek olan yemekler çoktur.
