büyük ilişki uzmanı schopenhauer'un da dediği gibi 'davulun bile dengi dengine' olacağı durumlar için geçerli olabilecek varsayımsal tercih sebebidir. yani çiftlerden biri aptalsa, diğerinin de aptal olması gerekmektedir - ki ortaya dengesiz bir çocuk çıkmasın. yine zeki olma durumunda da aynı denklik arayışı geçerlidir. halbuki aptallar zekilerle çiftleştirilse, doğacak yarı-zekiler de sadece zekilerle çiftleştirilse, belki büyük gelecek tasavvurcusu nietzsche'nin hayal ettiği insan biçimine birkaç nesil sonra ulaşılabilirdi. olmayınca olmuyor işte.
yeryüzündeki seçen yani 'tercih' eden cinsin dişiler olması, dolayısıyla erkek cinsinin tercih yaptığına sadece inanmakla kalması gerçeği ise bir başka başlığın konusudur.
eğer birlikte olma amacı seks ise genellikle erkekler bu ucuz tercihi yapabilirler. aptal kızlar günübirlik, zeki kızlar ise ömürlüktür. aptal kızlar için ise erkeğin kendini teselli cümlesi: 'sonuçta zekasını sikmiycem banane!' şeklinde vuku bulur.
Evlilik tercihlerini de bu yönde yapmamalarını umud edeceğimiz erkeklerdir. Sonuçta çocuk zekayı büyük ölçüde anneden aldığı için sonu iyi bitmeyecek evliliktir. Ayrıca bir de şu durum var
(bkz: aptal taklidi yapan kız)
