En son kararlı şekilde doktora gittiğimde amilazım 1500 lipazım 7500 crp im 26 ölçülmüş ve akut pankreatit krizine girmiştim. Zira akabinde 15 gün yatmak zorunda kaldım. Kriterler son nokta bazı insanlarda.
Eğer hastalığın etkisi hafifse ya da ortanın biraz altıysa sorun yok dinlenirsin geçer, ama artık ortanın üstüne çıktıysa erkekliği bir kenara koyma vakti gelmiş demektir.
Bu inadı gösteren erkek katiyen eğitilmezdir. Bu model erkekler parol, majezik, arveles gibi ilaçlarla aşk yaşarlar. Her baş ağrısında "yanında ağrı kesici olan var mı" diyerek yana döne ilaç ararlar baş ağrısının nedenini merak dahi etmezler.
30 aralık sabahı titremeyle uyanıp battaniye altı tedavisi ile ilk günü atlattıktan sonra ertesi sabah da aynı titremeyle uyanınca halsiz bir sekilde eczanenin yolunu tuttum. Eczancının nurofen ve c vitamini al geçer, geçmezse doktora git tavsiyesi üzerine nurofen tedavisine başlamış olsam da yılbaşı gecesi 4 dubleden sonra titreme + ateş uyutmayınca 1 ocak gecesi kendimi acil serviste buldum. Farenjit olmuşum ve antibiyotik tedavisine başladım. O gün uyuyabilmiş isem de gün içinde 40 derece ateşi görünce keşke annem yanımda olsa da bana bakabilse diye üzüldüm. 2 gün daha Çaresiz ve üzgün bir şekilde kendi kendime ıslak havlu ve duş yapa yapa geceleri ateşli geçirip kimsesizler psikolojisine girerek 40 derece ateşi 34 e kadar düşürdüm. Fazla düşürmüşüm ki gün içinde 38 35 gidip geldi..
Doktora gitmeme inadı bana bişey olmaz hemen geçer inadıdır.
Bir bakanınız yoksa anneniz yanınızda değilse öksürseniz bile hastaneye gidin millet. Sonra yılbaşına hasta girip 7 gün boyunca ölüyorsunuz.
balistik karizma' ya katılıyorum.
ilk olarak ilaçların tadı bok gibi.
Hastane çok boğucu, insanın sırada bekleme yapanı dövesi geliyor.
Ihlamur içerek geçecek hastalıklar için kutu kutu ilaç alıp hem onlara yığınla para dökmeye, hem de iyileşince de içmeye devam etmeye hiç gerek yok.
Bir kere yârime sarılıp uyuyayım geçer.
Evde zaten bol bol arveles var.
Evet. bunlar hastaneye gitmemek için gerekçelerim.
