yapılan bir araştırma neticesi evlenme çağında olup bekar olan yaklaşık 20 milyon insan var Türkiye'de. bu korkunç bir rakam. yok bu doğru değildir o kadar olamaz diyen olacaktır illaki. araştırsınlar, ne işleri var. sonuçta bulunur yani. ama devlet ricalinden buna yönelik ciddi bir araştırma yok. neden? bu sene aile yılı değil mi? niye etkin ve yetkin hiçbir resmi kurum kuruluş ve kişi gençlere ve özellikle bu kurumun lokomotifi olan bekar erkeklere "sen neden evlenmiyorsun kardeşim? derdin ne? sana nasıl yardım edelim" diye sormuyor? öyle ya esas tüm yük erkeğin üzerinde değil mi? lafa gelince etrafındaki herkes soruyor da devlet niye sormuyor? en sağlıklı ve gerçek rakamları biz tespit edemeyiz. bu konu ciddi bir araştırma gerektiriyor zira. araştırsınlar..
bu girişten sonra, konumuz erkekler: kadınları burada mecburen es geçiyoruz. bunun yarısı erkek olsa, bu 10 milyonun da ekonomik olarak yaklaşık yarısı evlenmeye müsait olduğunu farzetsek o halde burda başka nedenler var olduğu açığa çıkıyor. bir takım korkulara sahip olan erkekler, yani, kadının yada ailelerin tutumu ve buna bağlı olarak gecinemeyip boşanma süresiz nafaka v.b. konulardan dolayı korkup çekinip evlenmek istemeyen erkeklerin de % 10 olduğunu diyelimki kabul edersek bu iki gurup % 60 oldu. yüzde altmışı müsait aslında evlenmeye fakat evlenmiyor. geri kalan % 40 ise yine ekonomik durumları müsait olmayan erkeklerden oluştuğunu düşünelim.
o halde tüm bu varsayımlardan yola çıkarak sorunun çözümüne yönelik adımların ancak sağlıklı verilerle yapılabileceğini söyleyebiliriz. bunu da ancak resmi yollarla devlet yapabilir. madem aile kurumuna önem verdiğini söylüyor o halde bu konuda esas adımı atacak olan o. gerekiyorsa teşvik edecek, gerekiyorsa sponsor bulacak gerekiyorsa zemin hazırlayacak. özellikle yeni evlenecek olanlara iş ev kira mevzularında kaynak geliştirecek ve teşvik sağlayacak. bir fon kurulabilir. buna yönelik geniş katılımlı bir bütçe oluşturulup yönetimi denetimi kendi sağlayıp ülkenin zenginleri bu konuya yönlendirebilir. ama bu plan ve program işi. yani sadece 150 bin TL evlilik kredisi vermekle bu işler olmaz. bu yeterli değil. bu konuda tüm sosyal ve toplumsal destek de sağlamak zorunda devlet ve iktidar. yani toplumsal birlik zemini oluşturulmalı. aile toplumu oluşturuyorsa eğer ki öyle o halde toplum aile kurmaya kanalize olmak zorunda. bunu da ancak devlet sağlayabilir. tek taraflı olmaz bu işler. herkes taşın altına elini koyacak. erkeği tek başına bir başına yalnız bırakmayacak. şayet gerçekten konuya ciddiyetle sahip çıkıyorsa değer veriyorsa ve önemsiyorsa. öyle kuru kuya " hadi evlen artık " demekle olmaz bu işler. tüm yükü erkeğin sırtına vurmaktan vaz geçmedikçe bu işler olmaz. atlardan istifade etmek istiyorsan onları ehlileştirmek zorundasın, onları yılkı atları gibi başıboş bırakamazsın. yoksa nüfusu arttıramaz devletin devamını tesis edemezsin. dünya nüfusu artarken sen azalır biter oturur anca seyredersin sayın devlet. sen işe başla, arkası gelir, eksikler tamamlanır, bu proje kapsamında 7 milyon erkek evlenmiş olsa artı 7 milyon kadın, 5 sene içinde 2 çocuk olsa en az 5 sene sonra nüfus 50 milyon artmış olur, az mı? başlangıç için gayet güzel bir hedef. büyük bir başarı. bunun ekonomik ivmesini hiç konuşmuyorum bile. evet..
"insanı yaşat ki devlet yaşasın" şeyh Edebali (k.s.)
Yok öyle birşey millet çatır çatır evlenip boşanıyor. ilk evlilik yaşı erkeklerde 27 ye düştü zaten. Kırsal alanlara gidin hala beşik kertme muhabbetleri vardır. Elit tabakanın evlenmek istememesi diye bir olay var onları da toplasanız ülkenin %10 u etmez zaten.
çok pahalı kızların istekleri de fazla bence gerek yok. bunca zahmete değmiyor asıl sorun o ve bunun boşanma ihtimali de var. neden bu riske gireyim ki, karım ne?.
çünkü ortalıkta çok şımarık,ahlaksız,para göz,gözü yüzlerde olan,sinirli,kavgacı,aşırı kıskanç kadınların olması.işim olsa bile evleneceğimi zannetmiyorum.
