Kalifiyeli kadınlar aşk ve ayrılık acısını içinde yaşar. Genelde kırgındır, kızmazlar. Fazla kadın şair olmadığı kanısına bu düşünce çerçevesinde varmışımdır. Gerekeni sevdiğine söylemiştir. Uzatmaya gerek yoktur. Evet erkek şairler açık ara farkla bu kıyaslamadan galip çıkar. Ama kadınlar dile gelse içlerinden ne efsane şairler çıkardı.
bkz: Piraye öldü aşkından yine de dönmedi Nâzım'a...
ünlü şairlerin hepsi erkek. şair olmak için cidden aşk acısı çekmek lazım. kavrulmak, yanmak lazım. kızlar bunu yapamaz. çünkü yalnız kalmazlar. hemen o gece gidip merve'lerde durumu konuşurlar. erkeklerse gariban gibi kendi başına düşünür. bi arkadaşına söylese 's.et knk ya sana kız mı yok' derler. bu da yeterli gelmez tabi. bu nedenle erkek de acısını soğutmak için şiir yazar. yeri gelir kavga eder. millete bulaşır. her türlü psikopatlığı yapar.
işte bunun için şairler hep erkek olur.
Edit: bugün sözlüklerde erkek takliti yapan kızlar olduğu gibi, o dönemlerde de kınanmamak ya da ciddiye alinmak için belki de erkek mahlası kullananlar vardır.
