denizli'ye ilk gittiğim sırada sık sık kullandığım, insanlarında söylediğimde bön bön baktığı eylem. sonradan alıştırdılar üşenmek demeye başladım ama. üzücü. dejenere toplum böyle oluşuyor işte.
kalem, masasından yere düştü. "alsana olum" dedim. "erindim şimdi hacı ya" dedi. "erinmek ne demek lan?" dememe, "üşendim yani mal bilmiyon mu" diye cevap verdi. "üşendimse üşendim de olum anadolu mu lan burası" dedim. "üşendim demeye erindim" dedi. sonrasını boşluk...
bir karadenizli olarak doğu karadeniz'de hiç duymamakla beraber samsun'a okumaya geldiğim günden beri her sikko bir öğrencinin ağzından işittiğim laf. (bkz: üşenmek)
türkçe'yi öğrenilmesi zor kılan kelimelerden yalnızca bir tanesidir. çok iyi türkçe öğrendiğini iddia eden yabancı birisine "üşeniyorum" yerine kullanın. tepkisi direk what? olacaktır.