yüzünde sivilce çıkmasın diye sivilce yapacak hiçbişey yememekten başlamak.geceleri uykusuz kalmak sürekli mesajlaşmak saçma sapan şeylere küsüp barışmak hele aynı okulda daha kötüsü ayrı sınıflardalarsa şunla konuşma bunla konuşma tripleri atmalar vs vs.
en güzeli ergenlik geçene kadar kimseyle çıkmamaktır.
dünyanın en salak durumudur tahminimce. bir insan ön sırasında oturan sevdiceğiyle 6 ay sadece mesajlaşır mı arkadaş? ayrılma sebebimiz elini tutmak istememdi bu arada. şu anki aklım olsa direk üstüne atlamayı ister başlamadan bitirirdim.
5 dakikada bir telefonlaşılır. aşkım, canım, cicim özledim vs. sevgi kelebeği olunur. büyünüldüğünde anlaşılır ki, yapılanlar geri zekalılıktan başka bir şey değildir. tatlı bir anı olarak kalır.
bir de kıskandırma senfonisi vardır ki abovv dillere destan. olmamış hikayeler uydurulur ki sırf manita ayar yapsın, trip atsın; "benim sevdiğim sensin" nidalarıyla gönlünü alalım, tekrardan fethedelim mantığı ile işler. gereksizdir. ama çok sevilir.
