enver paşa alman ın hayranı oldu

vakt-i zamanında fesbuk olsaydı olabileceklerdendir. şöyle şeyler de yaşanabilir tabiatiyle:

- almanlar sizi dünya harbi'ne davet ediyor.

- avusturya macaristan ingilizler'in duvarına yazdı: "kim vurdu lan bizim veliahtı?"

- almanlar yenilirse "biz de yenilelim" diyenler

- almanlar yenilirse "biz niye yeniliyoruz lan?" diyenler

ekleme: resmi tarih'in bize göstermeye çalıştığı enver paşa'dır. velhasıl ankara'nın doğusundan buhara'ya bir yolculuğa çıkarsanız; enver paşa mı kibirli, hırslı, başka milletlere hayran yoksa ilk anayasasımızı ve medeni kanunumuzu başka memleketlerden araklayan cumhuriyetimizin ileri(!) gelenleri mi görürsünüz.

enver paşanın aşırı kibirli olduğu, duygularına yenik düştüğü ve başkaları tarafından yapılan övgülere bayıldığı bilinen gerçekler arasındandır. enver paşa nın alman sempatizanı olduğu doğrudur.. duyunca 'oha' falan olmadık..
kısacası almanlar bizim paşayı pohpohlayarak kendi kuklaları haline getirmiştir.

bir tek enver paşa değil, dönemin bir çok lideri çeşitli devletleri beğenmiş, arkadaş olarak eklemiştir..

kaynak;
(bkz: fişlenen türkiye)

kendisi tahsilini almanya'da aldığı için alman hayranı olduğu doğrudur.

saçma bir tarih algısı..

efenim öncelikle 1.dünya savaşı'na girilirken ülkede hakim olan güç ittihat ve terakki ve beraberinde enver paşa idi, doğru.

lakin osmanlı bu dönem içerisinde savaşa başta almanya yanında değil, ingiltere yanında girmek istemiştir.
alman hayranıysa neden ilk ingiltere'nin kapısını çalalım?

ingiltere'den satın alınmak istenen ve teslim edilmeyen iki savaş gemisi olayının neticesinde alenen hedef olduğumuzu gördük ve ani bir refleks olarak almanya'nın yanında savaşa katılmış bulunduk.

ne tesadüftür almanya'dan satın alınan gemi sayısı da ingiltere'deki siparişler gibi ikiydi..
oldubitti ile savaşa girmedik, siyasi yalnızlıktan kurtulup elimizden geleni yapmamız gerekti. riskli bir oyun yahut bile bile intihar edecektik.

savaştan sonra tüm itilaf devletlerine karşı zayıf ve bir başımıza kalarak intihar etmek yerine elimizden geleni yapmayı seçtik.