özal zamanında sabah gazetesi'nde yazıyordu, turgut özal'ı yere göğe sığdıramıyordu. özal gitti, engin ardıç cem uzan'ın yanında buldu kendini. cem uzan o'nu yanından ayırmıyordu. uzan, bugün paris'in en gizli lezzetlerinin sunulduğu cafe'leri iyi biliyorsa, bunda engin ardıç'ın payı olduğuna eminim. gün oldu devran döndü, recep tayyip erdoğan cem uzan'ın elindeki her şeyi aldı. engin ardıç safını yine tuttu, sabah gazetesi'ne geçti. kendisini yeni tanıyanlar, ateşli bir ak parti taraftarı olduğunu düşünebilir. ben buna inanmıyorum. ancak engin ardıç, chp'ye karşı öyle sert bir muhalefet yürütmektedir ki, "benim" diyen ak partili bile yazdıklarını şaşkınlıkla ama zevkle okumaktadır. şu anda ak parti tarafında, daha doğrusu chp karşısında durduğu için, yazılarında objektif olmasını kimse beklememelidir.
bu kadar eleştirinin ardından, hakkını teslim edelim.
engin ardıç, ortalıkta "gazeteciyim" diye dolanan pek çok şavalaktan, meclis'te bütün gün çay kahve içip, türkiye'de olan bitenden bîhaber pek çok siyasetçiden daha birikimlidir; olayları çok daha iyi analiz eder. zaman zaman anlamsız çıkışları olsa da, sarkastik üslûbunun satır aralarında, pek çok ülke gerçeği yatmaktadır. bunun en iyi örneği, ergenekon denen bilmeceyi bundan uzun süre önce çözüp, köşesine sığdırdığı şu yazısı oldu.
türk halkının çoğunluğu, ergenekon soruşturmasını ak parti'nin bir demokrasi zaferi olarak algılıyor. ak parti de aslında iktidarını bile aşan bu durumu, kendi siyasi dehâsı ve demokrasi aşkının göstergesi olarak lanse ediyor. bunu, hâlâ ne olup bittiğini tam olarak algılayamayan muhalifi chp'ye ve dolaylı olarak orduya karşı kullanarak halkın gözünde prim topluyor.
bugün engin ardıç, ergenekon sayesinde yakaladığı chp'yle dalga geçme fırsatını sonuna kadar kullanmaktadır. tıpkı ak parti gibi. tek farkı, aslında neler olup bittiğini, çoğu ak partili'den daha iyi bilmesidir.
hangi koşulda nasıl davranması gerektiğini, nabza ne zaman şerbet vermesi gerektiğini bilen bu yüzden bazı dönekliklere imza atan kalemi kuvvetli köşe yazarı.
"Ama bu ülkede, kendini Adalet Hanım'dan "daha solcu" zannedebilen bazı densiz piçkuruları, onların babalarının bile daha doğmamış olduğu yıllarda sol edebiyatın en güzel örneklerini vermiş nineleri yaşında bir sanatçıya, Adalet Hanım'a yumurta attılar."
bu günkü yazısında bunu demiş. az bile söylemiş arkadaş. ota boka yumurta atmak alışkanlık haline geldi bu ülkede. sonra da akp'nin demokratlığını samimi bulmayacaksın. önce kendin samimi ol da sonra başkasının samimiyetini sorgula.
--spoiler--
Biz çok şükür hiçbir zaman ne Mina Hanım'a yumurta attık ne de Türkan Hanım'a... Bu kadar küçülmedik. Güldük geçtik.
--spoiler--
kendisine uludağ sözlük'te "türkan saylan" başlığına bakmasını tavsiye ettiğim kişi.
bir bak bakalım rahmetli olmuş bir kadın hakkında sizin cenah ne tür iğrençlikler yapmış. ondan sonra konuşalım.
hani insanlar birbirlerine bazen bi kelimeyle hitap ederler.
bazen samimiyetten , bazen uyuz oldukları için.
mahalle maçında şahsi oynayana pas vermeyene söylenir.
arkadaşına borç vermeyene söylenir.
pintilik yapana söylenir.
sizin içeceğinizi , yiyeceğinizi bitirmenizi bekleyip ondan sonra yemeye başlayana söylenir.
şimdi aklıma gelmeyen bir çok şey için söylenir.bir çok durumda kullanılır.
bugünkü yazısı ile artık uçtuğunu söyleyenler dahi çıkabilir, ama hayır! ülkesinin gerçeklerinden bihaber olan ve solcuyum diye kasım-kasım kasılan siyasileri sille-tokat yola getirmeye, yaşadıkları hayal aleminden önce dünyaya, sonra da memlekete ve o'nun gerçeklerine döndürmeye çalışıyor.
2003'te cem uzan'la ilgil bi yazısını okumuştum ve o yazıda 'bir bilgisayar bir masa ben ve cem uzan kalsa yine yola çıkarız' diyordu. son ak parti darbesini yedikten sonra ne oldu da bu adam ak parti şövayeliğine soyundu anlamadım. Hani uzan ın diğer yazarlarını da takip ediyoruz bu kadar yavşaklık yapmadı da ondan belirttim.
gökten taş yağsa solculardan bilecek olan, ama güneşdil teorisi gibi saçma salak konulardaki tavrını beğendiğim ama eylemci çocuklara egemen bağışı protesto ettiler diye piç kuruları diyecek kadar adileşmiş, içtiği şarapların şişelerini bu sebepten dolayı bir 'fisting' fantezisi yaparak götüne kanırta kanırta sokasım geldiği, post-liberal,hükümetsevici-sadece akp için söylemiyorum, bazı yazarlar düzen yanlılığından ve iktidar erkinden orgazma dönüşen bir zevk alırlar- insansı ..
kendisine yapılan ağır eleştirilerin ezici çoğunluğu ya mesleki geçmişine, ya karakterine, ya yazı üslubuna, ya da genel olarak hayata, siyasete bakıç açısına yöneliktir.
geçmiş dönemde cem uzan'la olan yakınlığı,
yazıda kullandığı ayıp kelimeler,
kemalist düşmanlığı,
hükümeti eleştirmemesi ve hatta yandaş görünmesi,
vesair vesair...
eleştiren kesimden kaç babayiğit çıkmıştır da örneğin kemalistlere umarsızca giydirdiği bir yazısını referans alıp karşıt görüş olarak cevap dönmüştür?
"o öyle değil böyle" demiştir, diyebilmiştir?
"söylediklerin yanlış kardeşim, bak o şöyle olacak" diyebilmiştir?,
hatası yok mudur?
vardır elbet.
birileri kapak takmamış mıdır hiç?
ben pek hatırlamıyorum ama o da vardır elbet.
Lakin el parmaklarını geçmez.
*
Bir fikir yazısı yazıyorsanız ve cevaben size sadece "vay hükümet yalakası, liboş" deniyorsa doğru yoldasınız devam edin, devam et Engin.
gazetelerin köşelerini kirleten yüzlerce yazardan biridir. Arkadaş bir ülkede köşe yazarları bu kadar birikimsiz, bu kadar üslupsuz, bu kadar satılmış olursa o ülkeden hiçbir halt olmaz.
Ha bir de birikimsiz derken her türlü düşünceden köşe yazarından da bahsediyorum onu belirteyim. koskoca ülkede okunabilecek yazar sayısı hangi düşünceden olursa olsun bir elin parmaklarını geçmez. Siyaset çirkefleştikçe, seviyesizleştikçe, halk için çözüm üretme amacı gütmeyip iktidarını korumak veya iktidara gelmek için halkı birbirini kırdırmak ve sorunlar üretme aracı oldukça da bu köşe yazarları daha da seviyesi düşerek mahalle aralarında cahilce partizanlık yapan angutlara benzeyecek. Köşe yazarları bu kadar angutlaştıkça halk ne kadar angutlaşacak siz düşünün artık.
