iki tane engelli kardeşi olan biri olarak cevabım evet olan sorudur. Yeter ki bana manevi olarak destek olabilsin. Bu hayatta şahsen en çok ihtiyacım olan şey fiziksel değil manevi destektir. Engelsiz birini sevdim on senemi verdim de ne oldu. Ergenlik aşkım bu yaşta ergenlikten çıkamadığını ispatlayarak sikimsonik sebeplerle siktirolup gitti. Bu yüzden hatun kısmına hiç güvenmiyorum artık.
Edit:sevgililik benim için evlenmenin ilk aşamasıdır.
bu sözlükte çok bekar var ve her gün karı boşuyorlar.
madem herkes bu kadar duyar sahibi neden bütün engelliler yalnız ? aryıca bir engelli ile normal bir bireyin aşkı falan olamaz araya acımak girer , sempati duygusu girer. bu laf çok acı ama çok gerçek ''davul bile dengi dengine''.
engelli deyince akıllarına sadece bacağı tutmayan insanlar ve gözleri görmeyen inanlar gelen resmin bütününü göremeyen cahil bir topluluk ülkem.
zihinsel engelliler otizmliler görme işitme engelliler fiziksel engelliler falan filan.
otizmli biriyle hiç 2 saat geçirdin mi de sallıyorsun ? ya da bir down sendromluyla. ne aşkı ne sevdası oğlum ne anlatıyorsunuz en basitinden acıma en karmaşığı empati duyabilirsiniz engelli bireylere.
bir de şu var nereden biliyorsun engellinin normal insanla birlikte olmak istediğini engellilerin çoğu istemez normal bireyle aşk sevgi bağı kurmayı. kendilerine yakın görmezler bir kere . evlenme ehliyeti olan çoğu engelli birey kendisi gibi engelli bireylerle evlenmiştir.
yani gözüm burda atıp tutmakla duyar kasmakla olmuyor gel bir rehabilitasyon merkezine gör. maalesef her otizmli khan kadar akıllı yakışıklı değil. her şizofren 23 numaradaki kadar karizmatik değil.
güvenim varsa ve seviyorsam engelli bir beden problem değil.
benim kardeşim engelli. sevdikten sonra su istese kalkıp getirmek, canı yanmasın diye kendi canını yakmak, kendi bedensel ve ruhsal sınırlarını zorlamak inanın ki zor gelmiyor.
ileride bir gün eşim ya da sevgilim sonradan engelli olursa onu da bırakmam. boynumun borcudur gücüm yettiğince yardımcı olmak.
bencillik hepimizin içinde, kabul edin ve törpüleyip en aza indirmeye çalışın.
engelli olan kişi onunla acıdığınız için sevgili olacağınızı düşüneceğinden çok zordur, yoksa benim için sorun olmaz. hatta kaprisli, şımarık olmayacaklarını düşünerek körlerle, sağırlarla filan sevgili olmayı, evlenmeyi istemiştim bir ara. benim gibi dervişane birisine öylesi yakışır.
Cinsellik, aşk gibi konuları aşıp, asıl ihtiyacınızın sevilme güdüsü olduğunu anlayabilirseniz karşınızdaki insanın engelli olup olmadığıyla ilgilenmezsiniz. Hayır engelli değilim ve hiç engelli sevgilim olmadı. Kesinlikle olmaz diyemiyorum, çünkü ilk aşkım engelli olsa bile onunla birlikte olmak isterim.
Türkcell bayisinde çalıştığım dönemde bir çocuk vardı yani Adam çok beğenirdim hiç konuşmadık adını bile bilmiyordum sadece bakardık gülerdik öyle...
Birgün geldi kontör yükleyecekmiş Can'ım ya bir kağıt vardı elinde numarası var sandım kağıdı uzattı bana sonra çıktı.
" merhaba adını bile bilmediğim güzel o kadar güzel bakıyorsun ki günlerdir aklımdasın aklıma geldikçe içim acıyor senin beni sevme ihtimalini düşündükçe korkuyorum çünkü seni sevdiğimi asla duyamayacaksın bende duyamayacağım kulakları duymayan dili olup konuşamayan bir adam olarak gelemem karşına burda değil ama ahiretimde istediğim kadın sen olacaksın artık bana öyle bakma dayanamıyorum " yazıyordu...
Çok ağladım tekrar görmek istesemde bir daha görmedim zaten taşındık ama gelse gönlümün en değerli yeri onundur bakışları güzel Adam. (bkz: akşam akşam hayvan gibi şii yapıyonuz ya)
olurum, umrumda bile olmaz aşık olmuşsam... hele sağlıklı durumdayken sevgili olduğum bir insan sakat felan kalırsa asla bırakmam onu asla... yeter ki seviyim...
Seven kalpler arasında engel olmaz ki. Gerçekten olmaz. Ben iki yıl düşünme engelli bir insanla sevgililik yaptıktan sonra diğer engeller vız gelir. Fiziksel engelleri çok büyütmeyin. Allah korusun bir ufak kazaya bakar aynı duruma düşmek.
yarın kimin ne olucagı belli değil, başımıza neyin geleceğini bilmiyoruz. seversem tabiki olurum. ama sırf vicdan yada iyilik olsun diye olmaz bu işler.
