oncelikle belirtmeliyim ki bu ask durumu tamamen heteroseksueldir. ilerideki entrylerde diyalog komikligi yapacak arkadaslara duyurulur.
tanim: y.rak gibi bir ruh halidir.
ayni okuldaydilar 3 yildir. 1. sinifta pek muhabbetleri yoktu ama kafa egerek selam verme durumlari vardi. ne kiz ne de erkek birbirlerini hic dusunmuyorlardi. aslinda dunya uzerindeki varliklari birbirleri icin hic birsey ifade etmiyordu. kizin yillardir sure gelen bir ilisikisi, erkegin ise mevcut sevgilisini nasil becericegine dair planlari vardi. ikisi icin de hayat guzel, dunya guzeldi.
2. sinifa geldiklerinde ayni sinifa dusmuslerdi. erkek onun kadar zeki bir kiz nasil olur da onunla ayni sinifa sinifa gelir diye dusundu. ama kizin idealleri vardi hedefine ulasmasi icin bu yoldan gecmesi gerekiyordu. aldirmadilar once birbirlerine. erkegin kiza olan hayranligi her gecen gun artiyordu. kizin zekiligi, durusu, asaleti erkegi alip goturuyordu. keske onunla evlenseydi kiz. ama oyle bir dunya yoktu. dusundu bu hayranlik basina bela acmadan kendine gelmeliydi...
artik iyi birer dosttular, birbirlerinden haberdardilar oyle ki kiz gece vakti oldugunda 'abiii beni eve biraksana' gibi sevimlilikler yapiyor erkek de artik bastirmaya calistigi hislerini dusunmemeye calisarak kizin bu ricasini yerine getiriyordu. orada burada beraber takiliyorlardi...
ancak bir gun erkek kizin mesajlarini okurken kizin sevgilsinden gelen mesajlari gordu. eleman kizi uzmustu, aglatmisti. o anda erkek kizdigini hissetti. ne yapacagini bilmiyordu. kizin zaten uzgun oldugu belliydi. gidip ona sarilmak onunla beraber aglamak istedi ancak ya insanlar ne olacakti??? kendini tuttu. bir kitap aldi. fransiz yazar bir ask tanimi yapiyordu " yaklasik 20 dakikalik bir hazza olan ozlemdir" adama da kufur etti. cunku bu kadar basit degildi.
artik kiza alismis ve bir takim rezil hallerini gordukten sonra ona olan aski sonmustu. aslinda oyle olmamisti kendisi gonlunu baska bir kiza kaptirmisti. ya da artik oyle yapmasi gerekiyordu. bizim kiz da zaten sevgilisiyle arayi duzeltmis, bunu bizim oglanin da bulundugu bir ortada kutlamisti. belli ki cok seviyordu kiz sevgilisini. ve bizim oglani da gercekrten abisi olarak goruyordu. hatta bizimkinin kiza bazi kisitlamalar getirmesine bile musaade ediyordu.
kiz, erkegin kardesi olmaliydi. eger hisleri aciga cikarsa adi bir adam olacakti. iste bir ask daha "en yakin arkadasa asik olunamaz" kurali yuzunden gomuluyordu. erkek sevmedigi kizlara sehvetle dokunarak kendini tatmin etmeye calisiyordu. arada sovuyordu duzene. kiz ise sevdigi bir erkekle olmaktan ve cok sevdigi abileriyle olmaktan cok mutlu gorunuyordu...
bir insan nasil birine onu tanimadan asik olabilirdi ki? yakin arkadasina asik olan serefsizdir. haysiyetsizdir....
söylese bir dert, söylemese ayrı derttir. iki seçenek arasında gidip gelmekten, hayat da onun bir tarafında gidip gelmeye başlamıştır; bomboktur nitekim. erkeğin karakterine bağlı olaraktan intihara kadar yolu vardır. tabi aynı durum dişilerin de başına gelebilir ve gelmektedir, o bakımdan ayırmak yersiz.
tarafımca yaşanılan bedbaht olaydır. ama sıkıntı şurada ki ben en yakın arkadaşıma aşık olmadım, aşık olduktan sonra etrafında pervane olmama rağmen açılamayınca en yakın arkadaşım olmuştu.
