Hep en uzun gecede sevişebilmeyi isterdim. Sanki gecenin uzunluğu sevişmenin kalitesini de artıracakmış gibi. Fakat gelin görün ki uyumadan önce yine burda takılıcam Üstelik hayatımda farklı anlamda er kişisi de yok. Şu sıralar zaten istemiyorum da ama yine de bu geceyi değerlendirebilseydik iyiydi. Bir dahakine.
kitabın baş karakteri hasta ruhlu kıskanç bir tiptir, sevgilisi tarafından düzenli bir şekilde aldatılmaya dayanamayarak yabancı bir grupla araştırma yapmak adına doğuda bir koye gider. araştırmanın konusu oradaki kadınlara yapılan haksızlıklar gibi bir şeydi. tore kurbanı olan bir kızla bu işe daha fazla asılır. o da orada sevgilisini aldatır falan işte. en sonu en komik olan noktadır. sevgilisi pişmanlık duyar ve yelda' nın yanına gitmeye karar verir gittiği gün vurularak oldürülür. katili oyle tahmin edilir ki yeldanın yattıgı adamdır. vurma sebebi ise kıskançlık falan değil tamamen yelda' nın onun bazı yasadışı işlerine çomak sokmasıyla ilgilidir. zaten yine oyle tahmin edilir ki yeldanın cok sevdiği ve evlatlık almak istediği ufaklığı da aynı adam oldürmüştür.
not: kitabın adı yelda adlı karakterin adının anlamından gelmektedir.
sevmem ki ben aşk romanlarını dedirtmiştir bana tam ortasında bu kitap hele olaylar hastalıklı basiiiit ucuuuz bir karrakterin üzerine kuruluysa sevmediğim şey ahmet altanın yarattığı karakter..sahiden sevmemde öyle insanları ...ohooo adam demek ki güzel yazmış bu romanı.piis yelda ! *
ahmet altan'ın bir erkeği bile ağlatabilecek sonla yazdığı kitabıdır. kitabın sonunun hayal kırıklığı yaratabilecek şekilde kesilmişcesine bitmesi insanın duygusal boşluğa sürüklenmesine neden oluyor.
Sevdanın büyüdüğü en uzun gecede bir yerdeyim
Ben uzandığım isteğe çok uzak o yerde kendimleyim
O duaların bittiği hasretin delice haykırdığı
Ve karanlığın indiği bir yasak gönülle beraberim
Bir posta çantasındaki içli bir mektup sayfasındayım
Bir şarkı cümlesindeki çağlayan o bilmez nefesteyim
Özlemlerle saran kollarda belki yorgun bir nabızdayım
Önce kendi sarhoş olup devrilen düşen her kadehteyim
Her doğum öncesinde korkuyla beslenen sancılardayım
Parça parça bölündüğüm hiçlikte son yalnızlıklardayım
insanın o çağlar boyu varmaya çalıştığı gerçekte
Ve hayatı sevgiyle örmek için yorulmuş sabırdayım
Kendimde insanı affettim o en güzel ak sebepteyim
Bazen de bir hikayede bir efsanede bazen senleyim
Şimşeğin çizgisindeyim fırtına Günü öncesindeyim
Şairin ezgisinde ağlattığı o yerde
insanla buluştum
