bugün

1 yıl önce ben kimim diye soraraktan ağlamıştım. Çok ilginçti.
23 ekim 2015, terk edildim diye.

lakin sevgisini gozyaslarimla degil sigaramin dumaniyla atmıştım içimden. ağlamak çare değilmiş.
Daha bugün ağladım en son. Boktan bir sebepti.
tam olarak şimdi gözümden yaş geldi, bi iki saattir monitöre baktığım için.
Daha 2 gün önce konuşurken ağlamıştım.
Geçmişte yapılanlar çok zoruma gidiyor çok..
ağlamak zorundaydım çünkü beni ruhsuz sanabilirlerdi rol olarak ağlamak mecburiyetinde kaldım.
Dokunsalar ağlayacaktım, dokundular ağladım.

Geçen gün ağladım.
Bugün ağladım bir kaç kez hem de. Bazen ağlamak iyidir.
Ben hemen hemen her gün ağlıyorumdur. Yeter ki nazımın geçtiği birisini bulayım.
1 2 hafta önce eski sevgilim için ağlamıştım. Kendime kızgınım hala ama olsun.
2004 ten bu yana hiç ağlamadım. Ağlayamadım. içime atarım ben.
tesadüfe bak bu sabah lan. ağlayarak uyandım.
Bir kaç gün önce çok uzun zamandır görmediğim birisi sürpriz yaptığında birden duygulandım ve gözlerim dolmuştu.
iki saat önce, bir mesaja.
Sana ne yarrrr..

En son depresyondayken hiçbir sıkıntım, derdim, tasam yokken ağladım.
böyle malca şeylere neden üzüldüğümü sorgularken kendime sinirlenip ağlamıştım.
zor değil, hayatımda 2 defa ağladım birisi babamı kaybettiğimde 10 yaşındayken oldu ama kimse görmedi, gizli gizli ağladım o sayılmaz sanırım. diğeri de bu olaydan bi 10 yıl kadar sonra uzun bir ilişkide kız arkadaş tarafından saçma bir bahane uydurularak, önemsiz biriymiş gibi sms ile terk edildiğinde 2 ay kadar önce gerçekleşti.

ama söz verdim kendime birdaha asla bir kız için ağlamayacağım.
Barış akarsu'nun amasra'daki evine hırsız girmiş eşyaları çalınmış.. Annesi gözü yaşlı,hırsızdan biraz olsun merhamet istiyordu birazcık yüreğinde sevgi ve merhamet varsa diyor o hırsıza bile. sadece kapıya bırak git oğlum diyor. biliyormusun ben onlarla yaşıyorum. onlarla nefes alıyorum..
dedi ve ben bittim.
Dün gece that 70's show izlerken fez ve müstakbel kız arkadaşı ilk kez elele tutuştuklarında ağladım. Abarttım sanırım.
dün forrest gump izlerken biraz ağlamaklı oldum. sebebi ise pek akıllı olmayan birinin öyle olduğunu kabullenmesiydi.
Bir kaç yıldır hiç ağlamıyordum sanırım büyüdükçe ağlamak büyük bir olaya dönüşüyor. Yaklaşık 10-12 gün önce çok yakın lise döneminde 2 yıl aynı evde kaldığım arkadaşım çok kötü bir kaza da vefat etti. Duydum mezarlığa gittim felan. Sanki kendi cenazemdeymişim gibi hissetmeye başladım arkadaşım genç olduğu için çok kalabalıktı. Biri 2 diğeri 4 yaşında 2 çocuğu var.
Neyse cenaze defnedildi başaağlığı için aile sıraya geçti en sonlara kaldım ben babası ile de aramız çok iyi her zaman oturur uzun uzun konuşurduk. Çok halden anlayan mükemmel bir insan adamın yanına gelince yüzüne baktım boğazım düğümlendi ağlamaya başladım. Çok kötüydü en yakın arkadaşlarımdan birini toprağa verdim.
Artık ağlıyamıyorum çünkü gözyaşım kalmadı. Şuan içimin ağladığını boğazımda ki dügümü hissedebiliyorum. Sebebi çok mutsuzum beni seveni sevemiyorum hiçbir his yok içimde. Sadece ona karsı değil kimseye karşı bi his kalmadığı için kalbim acıyor. Bide kuzenim ayrıldı bugün bizden onada çok aglıyor içim tamamen yalnız kaldım.
10 gün sonra 1 yıl oluyor en son ağladığım zamanın üzerinden geçen süre. ne için mi ağladım? annem öldü.
içeri doğru ağladım. Taş yakından gelirmiş. Üzüldüm ve sarsıldım.
Bugün, leyla ile mecnunda leylanın ölümünü anladığı andaki o mecnunun hadi dede eve gidelim dediği ana.