Bilmiyorum.
Bazen dusunuyorum da hic asık olmadım sanırım cok farklı duygular yasadım ama bunların icinde ask var mıydı ayrımını yapamıyorum.
Belki de ilk kez oldugumda anlarım nasıl hissettirdigini.
8 ay falan oldu galiba. Üstelik açıldım kıza, halbuki hiç huyum değildir. Önce yok dedi. Sonra düşüneceğim dedi. Düşündü yine yok dedi. Peki dedim ben de. Unuttum hatta. Hiç olmadık zamanda demişki birilerine ben onu tanımıyordum hiç ondan yok dedim. Bir de beni bir girişimde bulundum saymıyormuş. Haklı tabii. Direk istetmem lazımdı girişim olması için.
Bugün. Çünkü evli olmak bunu gerektirir. Bir gün en nefret ettiğiniz insan olurken, sizi bunalımdan bunalıma sürüklerken diğer bir gün öyle bişey yapar, öyle bir söz söyler ki tekrar tekrar aşık olursunuz.
2018' te kursta bir çocuk vardı. Derste sürekli onu izler, defterin kenarlarına bakarak onu çizerdim. Çocuğu görünce kitleniyordum. Çocukta tabi haliyle ona tip tip bakınca anlamıyor o da tip tip bakıyordu. Yılbaşı günü (o gün kurs var) nasıl olduysa ilk defa beni fark etti. Aslında hep deste çizim yapardım. Çizimimi görünce: "oha, sen mi çizdin" filan dedi. Sonra diğer çizimlerine de bakabilirmiyim dedi. O an ne diyeceğimi bilemedim. Tamam bak dedim. Onu çizdiğim çizimleri gördü. Altında adı yazıyordu. Ama birşey demedi yine sadece bir süre şaşkın şaşkın baktı. Resme baktığını fark edince defteri hemen elinden aldım. O an ilerde çocuklarımıza anlatacağımız güzel bir anıydı benim için. Sonra sevgilisi olduğunu birinden öğrendim
Artık o benim için yıllar sonra başkalarına anlatıp güleceğim bir anı.
