bazı gruplar vardır benim için çok özeldir. hayatımda bu duyguyu 3 yada 4 sanatçı için hissetim. ilk göz ağrım teoman'dı aşık ergen bünyeme kaliteli, romantik, içinde bulunduğum durumları güzel özetleyen sözleriyle çok etkili gelmişti lakin müzik bi kaç şarkısı dışında vasattı. sonra rammstein dinlemeden edemez olduk 5-6 sene her gün aralıksız 1-2 saaat dinlemeden olmuyordu. 2 sindende bir şekilde soğudum. teomanın biraz ego kasma peşinde olduğunu düşündüm vede müzik vasat gelmeye başladı. rammstien'ın ise şarkı sözlerinde değindiği konuların çoğu boş gelmeye başladı. sonuç olarak şu ana kadar sevip her gün dinlemeden yapamadığım, beni rahatlatan,uçuran bağıra bağıra grunge takılması kaan tangözenin insanın içini kusup rahatlamasına neden oluyor. yani sadece duman kaldı.
hem şarkı sözlerini kendimle çok bağdaştırıyordum hemde müzikleri çok hoşuma gidiyordu. demek istediğim bu tarz dinlemeden edemem dediğim gruplarda hiç bir şarkısını seçemem. çünkü ruh haline göre değişir her şarkısını sevmediğin için bi gün hükümete deli olursun politik şarkıları muhteşem gelir öbür gün sevdiğinle anlaşamazsın aşk acısıyla ilgili şarkıları muhteşem gelir.
ama bir şarkısı var ki geçmiş olsun o nasıl riffler öyle hele konser versiyonu. dibine kadar sitem doluyken birine karşı o kadar iyi geliyor ki benim için galiba favori o. nedenide galiba benim yaşadığım ilişkiye en çok yakışan şarkı o.
