elini dostunun omzuna koyar konuşmazsan en kralını yapmış olursun. dostun senin onu ciddiye aldığını düşünür, götü kalkar, kendini acısını paylaşmış hisseder, bi müddet susar, sonra saçmalamaya başlar. sende saçmalarsın falan bişekilde geçer.
en iyi teselli cümlesi diye bişey yoktur. olsa olsa geçici bir rahatlamadır. sonra o dert ettiğin şey karabasan gibi çöker.
(bkz: teselli sadece vereni mutlu eder.)
yoktur öyle bir cümle. olmasındır da zaten. kime, neyin tesellisini veriyorsun arkadaşım?! sevgilimden ayrıldım, acı çekiyorum. ee sana ne? ne dersen de olanları silebilecek misin? yok. babam öldü. geri getirebilecek misin? yok. üzüntümü geçirip, içimdeki boşluğu doldurabilecek misin? yook.. ee daha ne konuşuyorsun?! bas git allah aşkına..
sen, herşeyden daha önemlisin. insanların hakkında ne söylediği, ne düşündüğü önemli değil, önemli olan; senin aynaya baktığında karşında güçlü ve şahsiyet sahibi bi' insan görebilmendir. herkesi memnun etmen, mutlu etmen imkânsızdır öyleyse, en başta sen kendini mutlu edeceksin, kendini seveceksin ki topluma karşı da sağlam bi' duruşun olsun!
