yatağım.
feci yatak yadırgayan, otobüs/uçak koltuklarında uyuyamayan biri olarak kendi yatağımdan başkası "en güzel uyunulan yer"e giremiyor. ben de hoşnut değilim ama elden bir şey gelmiyor..
Tarih dersinde uyumayı çok severdim, hocanın anlattıklarını kafamı masaya gömüp sanki bir masalmışcasına dinlerdim, kendimi o Zaman'larda hayal ederdim hem uyurdum hemde dinlerdim yani ve tarih derslerimden hep iyi notlar almışımdır.
Kalabalık ortamlardır. Küçüklüğüm de kalabalık ortamları çok severdim. Hatta misafirler hiç gitmesin isterdim ve onlar öyle konuşurken kedi gibi bir köşeye kıvrılıp uyumak en sevdiğim şeydi. Annemler zorla odama gönderseler de gizlice koşup gelip masanın altında bile uyumuşluğum olurdu. Hala çok severim, uzun süre görüşemediğim kuzenlerle sabahlara kadar konuşup sohbet ederken uyumuşluğum vardır. Sevilen özlenilendir.
geçen aksaray niğdeye gittim günü birlik iş için gece orada kalmam gerekti ayıptır söylemesi para olarak harcırah iyiydi ramazan diye yemekte yiyemedik tabi onun da etkisi ile parayı otele gömelim dedik iyi bir otelde geceledik. ulan kuş tüyü yatak resmen ama olmadı ya. 2 saat zorlaya zorlaya ancak uyuyabildim..
