Yurtta bu arkadaşın sevgilisi vardı. Adı elifmiş nereden bileyim yeni ayrıldıklarını. Neyse bende açtım telefondan elif dedim be dedim türküsünü. Bu çocuk içten içe ağlayıp gitti. Dedim ne oldu buna. Oğlum ayrıldığı sevgilisinin adı da elif. Hadi be dedik ama iş işten geçti bir kere. Ne zaman dinlesem bu olay aklıma geliyor.
Şu saatte dinlenesi en iyi türkü. Şu istanbula bir gidersem (iş icabı günübirlik gittiklerim hariç) o banka oturup kız kulesine karşı dinleyeceğim bunu.
Hikayesi şöyledir:
Anadolu'nun bir köyünde iki genç gönüllerini birbirlerine verirler.
Birisi Erkam, birisi Elif...
iki genç evlenmek isterler ama Erkam veremdir.
Elif'in babası iyileşmeden Elif'i vermeyeceğini söyler. Erkam da düşer şehir yollarına.
iyileşmek için Elif için...
Ancak günler geçse de Elif'ten bir haber gelmez. Çünkü babası izin vermez.
Elif'in aşkıyla hayata tutunup doktorları bile şaşırtan Erkam kendisini bırakır ve ölür.
Kasketinin içindense bu türkünün sözleri çıkar.
Arapçada elif harfinin yanına noktayı andıran he harfi gelince 'âh' diye okunur. Bu sebeple 'elifim noktalandı' demek, 'âh çekiyorum, acı çekiyorum' manası taşır.
