Genelde akşamları gidiyor. Mum ışığında ders çalışıyorum o zaman. Gerçekten değişik bir ortam oluyor. çok hoşuma gidiyor. Bazen de annemle salonda camın önünde otururuz, camdan dışarıyı seyrederken sohbet ederiz. Çünkü şehir hiç olmadığı kadar karanlık ve sessiz olur. elektrikler kesilince seviniyorum, sanki gündelik hayatın koşuşturmasından uzaklaşıyoruz ve kısa süreliğine de olsa ilkelleşiyoruz. Bu iyi bir şey benim için.
Küçükken ablam, ben, kız kardeşim ve annem el elin üstünde kimin eli var oynardık. Çok da eğlenceli olurdu. Benden başka böyle bir oyun bilen var mi bilmiyorum ama bilmek isteyen olursa anlatırım.
eğer aileniz yada arkadaşlarınızla iseniz tadına doyulmaz bir sohbet başlar ve en güzel yerinde elektirik geliverir ansızın. tabi bunlar akıllı telefonlardan önce olurdu.
