fransa kraliçesi marie antoinette tarafından söylendiği iddia edilen meşhur söz.
Lakin bu cümlenin kraliçe tarafından söylendiğine dair hiçbir somut delil yoktur. Bir kısım komplo teorisyenlerine göre, o dönemde zaten bir şekilde devrime hazırlanan fransız aydınlarının, halkı kraliyet rejimine karşı kışkırtmak için ortaya attıkları bir rivayetten ibarettir.
1789 Fransız ihtilali'ni planlayanların (bkz: masonlar) kraliyet ailesinin zevk ve lüks içinde sürdürdükleri yaşam tarzını bir fırsat olarak değerlendirdikleri, aslında olan bitenden bihaber olan bir kraliçeyi yeni dünya düzenine kurban ettikleri söylenmektedir.
Kim tarafından söylenmiş olursa olsun, bu sözün fransız toplumunda infial yarattığı ve dünyada yeni bir dönemi başlattığı bir gerçektir.
(bkz: tarihteki fenomenler)
bu sözü söylediğine dair en ufak bir kanıt bile yoktur. antoinette sadece saray dışındaki hayattan habersiz, saf belki biraz aptal bir kraliçedir. kendi çabalarıyla duyduğu bazı olaylarda özellikle halka yardımcı olmaya çalıştığı, o şatafatlı hayatında aklı yettiğince kısıtlamalar yaptığı bilinir. Ekmek kıtlığından haberi olduğunda, Marie Antoinette şöyle yazmıştır, "Kendi bahtsızlıklarına rağmen bizlere böylesine iyi davranan bu insanları gördükçe, onların mutluluğu için kesinlikle daha sıkı çalışmamız gerektiğini düşünüyorum. Bu gerçeği kral da görmektedir. Kendi adıma konuşmam gerekirse, taç giydiğim günü (yüz yıl bile yaşasam) hayat boyu unutmayacağım."
kocası 16. louis'in de çok akıllı olduğu ve tabii ki ülkeyi tek başına yönettiği asla söylenemez ki zaten 16. louis asla kral olmak istememiştir. tabii bir de düşman faktörü vardır.
yani kraliçe kocasının salaklıklarına, kendi saflığına, düşmanlarının gereksiz nefretine korkunç bir şekilde kurban gitmişti.
Başbakanlıklar yapmış cumhurbaşkanı olmuş, zamanında oy uğruna halkın nabzına göre şerbet vermiş, hep sağcıların sesi olmuş, artık ihtiyacı bitmeye başladığında 28 şubata ayak uydurmuş, emekli olunca başörtülü okula gidemeyen öğrencilere arabistana gitsinler diye söyleyen türü ülkemizde görülmektedir. ama giyotine altına değil saygıyla el üstünde görülmektedir. ama gören halk değildir.
her türlü mantıksız cümledir. pasta kelimesinin fransızca'da pasta olmadığı aşikar. pasta, makarna ya da dandik ekmek olarak ele alalım biz bunu. ekmek yapacak unu yumurtası olmayan insan gidip nasıl pasta alır? pastayla karın mı doyurulur? bunu geçtim. makarna. yapıldıkları şey aynı değil mi ekmekle? ekmek dururken niye makarna? ekmek yoksa makarna da yok.
hiç bir zaman denmemiş bir sözdür. sırf halkın monarşiye olan kinini biraz daha körüklemek için dönemin fransasında yaşayan deneyimli devrimci-komplocular tarafından ortalığa yayılmış dedikodudur. bu balon bardağı taşıran son damla olmuş, dedikodu işe yaramıştır netekim!
marie antoinette in ne kadar ileri görüşlü bir insan olduğunu kanıtlayan olaydır*.en yakın market halk arasında ebesinin bir organıyla tabir edilen bir yerdedir. sabah ayazında sokağa çıkmaya üşenilir. bu durumda mecburen önceki akşamdan kalan doğum günü pastası yanına çay demlenilerek afiyetle yenilir.
sebepsiz yere marie antoinette'e atfedilen söz. antoinette avusturya prensesidir ve fransa'ya gelin olarak geldikten sonra kendini sadece sanata ve lüks eşyalara vermiş, saraydan dışarı çıkmamıştır.
bu sözü söylemesi için herhangi bir ortamın oluşmasına imkan yoktur. halk böyle dedi sizce nedir diye sormazdı kimse ona, halka bire bir konuşacak hali de yoktu.
büyük ihtimalle halk arasında, o avusturya'dan gelen kadın, paraları yoksa uyduruk ekmeklerden alsınlar, normal ekmek yemesinler olsun bitsin demiş, tarzında bir geyik yayılmıştır.
devrim sonucu bu söz yüzüden değil, tüm kraliyet öldürüldüğü için antoinette'de öldürülmüştür.
