"ne çıkardı boz bir gökyüzü bizim olduysa
kalsak kalsak biz ikimiz kalırdık ki ne çıkardı
kirlilik yürürlüğe girmişti bir kere
aramızda hiç yoktan bir acımasızlık."
"mutluluğun sana verdiği tatili yaşıyor
bir açılıp bir kapanıyor kirpiklerin
bilmem alınır mısın söylersem
unutulmuş bir çirkinlikten başlıyor güzelliğin."
der.
Sensiz bensiz bir sorudur
Temmuzlar kedi yavruları gibi sokulurken ağustosa
Ve ağustoslar eylüle
Bir yol alış duygusudur ki, biliriz
insanlar zamanlardan önce boğulur.
(...)
Ha Yanıp Söndü Ha Yanıp Sönmedi Bir Ateş Böceci III, Sonrası Kalır I, s.510
kurbağalara bakmaktan gelen şair. ikinci yeni şiir hareketinin öncülerinden. toplumcu şiire yeniden ivme kazandırmak için düzenlenen bir toplantıda, atilla ilhan'la "ben şiiri sadece kendim için yazarım" şeklinde bir polemiğe girip orayı terk eden şiir kişisi.
"bir sigara daha
neden kimse bugüne kadar
kendini açıklamadı
gizli bir hüzün dolanıyor gövdemi-neden-
türü kalmamış çiçeklerden bir uzantı
kabına bakıyorum plağın
insanlar, insanlar, hepsi birden bir gökkuşağı
yağmura taktım aklımı, hayır, başlamadı."
"Hadi bir sigara içeyim dedim
Olmaz, dedi mubaşir kılıklı kurbağanın biri
Belli ki yeni tıraş olmuştu, bana yakasından bir kopça eksik gibi geldi
Öyleyse peki, dedim, ayağa kalktım, şöyle bir duvara dayandım
Bu kez de duvarlarda sanki duvarca bir sözdizimi
Olmaz ki, Yakup!
Peki Yakup ne yapsın, bu aklımdan bile geçmedi
Herkesin durduğu bir yere gittim. Ben Yakup
Ya onlar kimdi
Aralarına aldılar beni. Artık ben hiçbir şey göremiyordum
Biri bir şeyler söylüyordu yalnız, yüksekce bir yere oturmuş
Onu ben duyuyordum
Duyuyordum, sesi başımın üstünden dünyaya yayılıyordu."
"Onlar ki.. onlara benzer şeyleri ben çok gördüm
Ve onlar bir zamanı tamamladılar, öyle yaptılar
Ve sordum
Yakup daha başka nasıl bir Yakup olsun
Ve onlar daha başka nasıl bir onlar olsunlar ki
Yakup ve onlar nasıl olsunlar."
on altı yaşındaydım, sarışındım
bulanık çıkmış fotoğraflar gibiydim, görünümsüz
yalnızdım, karışıktım
beni tanıyan kimseler yoktu
hiç yoktu
içime kapanıktım
