ebulfeyz elçibey

Azerbaycan eski cumhurbaşkanı. 1938-2000 yılları arasında yaşamıştır. Karadağ'ın Azerbaycan'a katılması adına büyük gayretler vermiştir. Kendi inisiyatifi ile cumhurbaşkanlığını Haydar Aliyev'e vererek kafalarda soru işaretleri bırakmıştır.Türkiye yanlısı politikaları ve samimi tavrıyla bir dönem itibariyle Türk Halkı'nın sempatisini kazanmıştır.2000 yılında tedavi gördüğü Ankara GATA hastanesinde yaşamını yitirmiştir.

Edit: ukte giderilmistir ancak gercek isim su sekildedir: Prof. Dr. Ebulfeyz Elcibey

(bkz: ebufeyz elcibey)

azeriler bu adamı çok severken haydar aliyev'den nefret ederler.bir diğer sevilen liderleri için:
(bkz: mehmet emin resulzade)

kendi ağzından kendisini şu satırlarla anlatmıştır.;

"Azerbaycan'ın Ordubat bölgesinin Keleki Köyünün Halil Yurdu Yaylasında 1938 yılı Haziran ayında doğdum. Babam, Aliyev Kadirkulu Merdanoğlu Rus-Alman savaşında hayatını kaybetmiş.

Eğitim-öğrenimime Unus ilkokulunda başladım. Yedi yıl süreli ilk eğitimimin ardından Ordubat şehrinde M.T. Kutsi I nolu orta okulunda okudum. Yedi yıllık ilköğrenimimi tamamlayıncaya kadar en büyük arzum doktor olmaktı. Ona öğrenimime başladığımda Tarih ilmine ilgi duydum. Toplumu anlamak benim için çok ilgi çekici idi, Marks'ın Kapital'ini okumaya başladım. Bize yaptıkları propaganda da Kapital'i dünyanın şaheseri olarak tanıtmıştılar. O dönemler okuduğumda Kapital'i tam anlamıyla kavrayamamıştım. Öğretmenlerim ve öğrenci arkadaşlarım beni haklı olarak alaya alıyordular.
Küçük yaşlarımdan başlayarak oruç tutardım, (gizli olarak tuttuğum dönemlerde oldu ki, öğretmenler bilmesin) Bazen annemle birlikte namaz da kılıyordum.
9-10. sınıflarda iken Mir Cafer Bağırov'u savunduğum için birkaç defa öğretmenler odasına çağrılıp bu düşüncelerimden vazgeçmem istendi.

10. sınıf öğrencisi iken, Azerbaycan Devlet Üniversitesi'nde Şarkşünaslık (Doğu ilimleri) Fakültesi açılacağını öğrendim. Nizami, Hakanı, Fuzuli ve diğer şairlerimizi daha doğru anlamak amacı ile söz konusu fakülte sınavlarına hazırlandım. 1957 yılında Azerbaycan Devlet Üniversitesi'nin Şarkşünaslık Bölümüne (o yıllarda Filoloji Fakültesi'nin bünyesinde idi) Arap Filolojisi uzmanlığına girdim.

Üniversitenin II. ve III.. sınıflarında okurken tarihi-siyasi konulara daha çok ilgi duymaya başladım. Birkaç öğrenci yoldaşım ile birlikte milli siyasi konularda ateşli tanışmalara başladık. Bizde böyle bir fikir oluştu ki, halkımız köle, vatanımız ise sömürgedir.

Bu sohbetler Alim Hasayev, Malik Mahmudov, Rüstem Eminov, Mehdi Ağalarov, Rafık Ismailov, Abbas Musayev ve Zakir Memedov ile aramızda geçiyordu. Azatlık uğrunda mücadele etmeye söz verdik - elbette amatör ruhla başlayan mücahitler olarak. Ancak profesyonel mücadele yollarını da arıyorduk.

Üniversitenin V. sınıfında iken aramızda Arap dilini iyi derecede bilen Malik Mahmudov ile Malik Karayev bir yıl süre ile Irak'a pratik için gönderildiler. Onlar bir yıl sonra döndüklerinde Malik Mahmudov ile siyasi mücadelemizi devam ettirmemiz konusunda ciddi karara vardık ve bir meramname (program) hazırladık. Meramname hakkında yalnız beş kişi bilgi sahibi idi. Ben takip eden süreçte yaklaşık iki yıl (1963-64) Mısır'da tercüman olarak çalıştım. Mısır'da bulunduğum ortam, siyasiler ile ilişkilerim bana çok önemli kazanımlar sağladı. Hatta orda bîr iki kez Türkiye ve ABD Büyükelçiliklerine giderek birileri ile tanışmak istedim. Ancak çekindim. Kendimce bu karara vardım ki, ben onlarla ilişki kurar isem sorun doğar, halkıma güven sarsılır, onları yurt dışına bırakmazlar. Mısır'da bulunduğum süre içerisinde yabancı siyaset adamları (belki de istihbaratçılarla) hiçbir temasımın olmamasına çalıştım.

Mısır'da bu ülkenin devlet adamları ile ilişkilerim oldukça seviyeli idi. Gerek Sovyetler gerek Mısır'ın siyaset adamları beni doğrulurı konuşan bir insan olarak görüyordular. Onlar birbirlerini aldattıklarında yanlışlıklarını anlatıyordum, bana bakıp gülüşüyordular. Ben söz konusu olduğunda Nasır' ı da Kruşçev'i de eleştiriyordum. Siyaset dünyasında böylesine hareket istihza yaratıyordu.

Bir gün Luksor şehrinde Sovyet uzmanlarından bir grup ile Devlet Başkanları Kruşçev'i. Nasır'ı, Irak Devlet Başkanı Arifi, Azerbaycan Bakanlar Kurulu'nun başkanı Alîhanov'u, Cezayir Devlet Başkanı Ahmet Bin Bella'yı ve diğerlerini karşılıyorduk. Herkes konuklarla tokalaşıyordu, ben yalnız iki kişi ile, Ahmet Bin Bella ve büyük sanatkarımız Reşit Behbudov ile görüştüm, diğerleri geldiğinde elimi cebime koydum.

(Şimdi bu hareketim kendime de garip geliyor) Bu davranışımdan dolayı bir soruşturmada geçirdim.Soruşturma döneminde Özellikle de Kruşçev'in Kıbrıs sorunu ile ilgili görüşlerinden dolayı bir iki aşağılayıcı söz de sarf etmiştim. Baku 'ye döndüğümde DTK (Devlet Güvenlik Komitesi KGB) Kruşçev ile ilgili sözlerimden ötürü beni cezalandırdı.
Mısır'dan döndükten sonra Ben, Malik Mahmudov. Alim Hasayev ve Rafik Ismailov birkaç kez görüşüp dörtlü bir grup oluşturduk. Her birimiz 3 kişi seçmeli, bu üçlü gruplardan her bîri 5 kişiyi gruba celb etmeliydi. Bir süre geçtiyse de teşkilatı istediğimiz ölçüde kuramıyorduk (Tecrübesizliğimizin yanısıra DTK bizi sürekli izliyordu)
istediğimiz teşkilatı oluşturamayınca, her birimiz ferdi çalışmaya, daha çok propaganda faaliyetine başladık.

Ben bütün gücüm ile üniversite ve doktora öğrencileri arasında milli şuurun canlanması yönünde propaganda yapıyordum. Hiç kimseye hesap vermediğim gibi bazı konuları yakın dostlarımdan da gizliyordum. Üçlü, beşli, yedili ve dokuzlu olmak üzere gruplar oluşturuyordum. Her grup ile de yalnızca kendim meşgul oluyordum, Bu süreç uzun bir süre ve güç istiyordu.

1969 yılında Tolunoğulları Devleti (IX. yüzyıl) adlı doktora tezimi yazdım.

1971-74 yıllarında üniversitede artık öğrenci hareketleri görülmeye başlandı. Amacım geleceğe hazırlamaktı. DTK , bir teşkilatın faaliyet gösterdiğini biliyor, ancak bütün çabalarına rağmen ortaya çıkaramıyordu. (Artık sır değil: l keresinde üniversitede hocam Aliövset Abdullayev bana DTK'da benim gizli örgüt ve programım olduğu konusunda düşünceler olduğunu bildirdi. Ben, O'nu bunun doğru olmadığına inandırdım, ancak kendim yalan konuşmuştum. (Şimdi hocamdan özür diliyorum)

Ancak DTK bütün dikkati ile beni izliyordu. Ocak I975'de beni tutukladılar. DTK benim yanıma birkaç hoca ve öğrenci yerleştirebilmişti. Ben onları duymuştum. Ancak onları aldatıyordum. (Kim kimi?)
Benim hiçbir hoca veya öğrenciye (hatta DTK ajanlarına) nefretim doğmuyordu. Bazen hatta DTK çalışanlarını bile günahkar görmüyordum. Bir tek düşmanım vardı. Sovyet imparatorluğu. Diğerleri onun zavallı hizmetlileri idi. Bu zavallı generallere ve polislere de acıyordum.

Benim işim zalim imparatorluğa karşı mücadele idi. Hainlere, satılmışlara tarih kendisi ceza verecekti, verdide.
Ocak 1975 Temmuz 1976 arasında hapis yattım. Aralık 1976'dan itibaren Azerbaycan ilimler Akademisi Salman Mümtaz Elyazmalar Enstitüsün 'de çalıştım.
"Ömrümün en hoş günlerinden biri 16 Haziran 1989'da Azerbaycan Halk Cephesi'nin kurulması ve Cephe başkanı seçilmemdir.

"En ağır sarsıntılarım 20-23 Ocak 1990 katliamı, Taşaltı olayları, Hocalı katliamı, Susa ve Laçın'da yaşadığımız ihanetlerdir."

En çok etkilendiğim, dostlarımı kaybetmektir. (Bütün anlamlarda)

Sevgim - Millete!
Vurgunluğum - Azadlığa ve adalete!
itaatim - Hocalarıma!
Borcum - Dostlarıma ve meslektaşlarıma!
Nefretim - Yalancılara ve iki yüzlülere!"

halkın desteği ile komünist diktatörlüğün yıkılmasını sağlayarak azerbaycan' da seçimle başa geçen ilk cumhurbaşkanı olmuştur. hayatı boyunca sürekli okuyan, araştıran, zamanının büyük bir bölümünü kütüphanelerde geçiren büyük devlet adamıdır. savunduğu fikirlerinden taviz vermeden ilerlemesi ile azeri halkın sevgisini toplamıştır. ve bu ilgi halkalar halinde büyüyerek örgütleniş haline gelmiştir. cumhurbaşkanlığı dönemi sadece bir yıl sürmüştür. fakat bu kısa dönemde bile bir çok yenilik yapmıştır. rus donanmasını azerbaycan dan çıkarması, azeri milli parası olan manat' ı tedavüle sokması, rus parası rubleyi yabancı para olarak sayması gibi.

komunist rejiminin en kati isyankari. azerbaycanin bagimsizlik kazanmasinda hizmetlerinden sonra komunist dusunceli haydar aliyev rejimi tarafindan mermer kabir tasina bile layik gorulmeyen azerbaycan turklerinin ulku tapinagi.
(bkz: turan sozluk)

(bkz: ebulfeyz elcibey)

anıtkabiri ziyaretinde şeref defterini "senin esgerin" diye imzalamış bir türkçüdür.

22 ağustos 2000 yılında ölen azeri siyasetçi. azerbeycan cumhuriyetinin ikinci cumhurbaşkanıydı ayrıca.

"araz i ayirdilar

kum ile gayirdilar

men senden ayrilmazdim

zulm ile ayirdilar"

türkiye yanlısı tutumu ile tanınmış, azerbaycan ı adam eden, siyasi platformda başarılı olmuş olan ancak değeri bilinememiş devlet adamı.

eski kgb ajanı haydar aliyev tarafından tasfiye ettirilmiş büyük devlet adamı.

türk dünyasının, atatürk'ten sonra gelen, 20. yüzyılın en büyük lideri.

hasta yatağında (19 temmuz 2000) azerbaycan gençliğine, bütün türk gençliğini kapsayacak şekilde şu sözleri vasiyet etmiştir:

"Sen bil ki, Türk Gençliğinden ayrı değilsin. Karşında büyük hedefler, ağır görevler duruyor. Omuzlarında ağır bir yük var. Sen onu taşıyabilecek güce sahipsin. Senin öyle bir gücün var ki, devlerin taşıyamayacağı yükü sen taşıyabileceksin.

Senin damarlarındaki kan öyle kudretli kandır ki, her bir zorluğun üstesinden kolayca gelirsin. Bunun için yalnızca senin isteğin gereklidir.

Karabağ'ı sen azad edeceksin. Ben buna eminim ve inanıyorum. Azerbaycan'da Karabağ'ın azadlığını, Azerbaycan'ın birleşmesini istemeyecek Genç yoktur. Milletin bu arzusunu yerine getireceksiniz. Size uğurlar diliyorum. TANRI yardımcınız olsun!"

albay suret huseyinov'un gence de rusyanin destegini alarak ayaklanmasi ile devrilen buyuk lider. ayni rusya yine ayni donemde karabagda da ermenileri destekleyip azerileri kirdirmisti ama "turk'un akli sonradan gelir" hesabi azeri halki ve aydini bu ikisine ayni netlikte ve beraber bakamamis, baktirilmamis ve sonunda haydar aliyev cumhurbaskani secilmisti. su anda ise bunun etkileri hala devam ediyor ve demokrasi soylemlerine ragmen monarsi veya oligarsi tarzi bir aliyev yonetimi hakim...

ölümünün 8. yıldönümü olan eski azerbaycan devlet başkanı.

atam. konuşmasına, cesaretine, eğikler arasındaki dikliğine hayran olduğum insan.

türkiye ile azerbaycan ın birleşmesi gerekliliğini çatır çatır dünyaya haykırmıştır. türkiye de bile bunu kaç politikacı dile getirebilir. yattığı yer cennet olsun.

ruhuna fatiha okuduğum. türk askeri.

(bkz: mart 1995 azerbaycan a darbe girişimi)

azerbaycan'ın 2. kurucusudur.
Ülkemize olan sevgisini her alanda belirten,son yıllarda yetişmiş ,en büyük türk siyasetçilerinden biridir ,
devletimizden (sn. demirel zamanı) destek görememediği için ,her aklıma geldiğinde üzüldüğüm,ezilmiş bir milletin eşsiz lideridir.

türklüğün temel taşlarındandır. ruhu şad olsun.

http://www.youtube.com/watch?v=O0C_umP8Zl8&feature=related

Azerbaycan eski Cumhurbaşkanı Ebulfez Elçibey, Nahçıvan'ın Keleki kasabasında doğdu.

Asıl adı, Ebulfez Kadir Güloğlu Aliyev olan Elçibey, Azerbaycan Bakü Devlet Üniversitesi Arap Dili ve Edebiyatı bölümünden mezun oldu.

Elçibey, 1970'li yıllarda, eski SSCB topraklarına dahil olan Azerbaycan'ın bağımsızlığı için mücadele etmeye başladı. 1976 yılında Sovyetler'e karşı propaganda yaptığı gerekçesiyle tutuklandı ve 1978 yılında şartlı olarak serbest bırakıldı.

Ebulfez Elçibey, 1988-1989 yıllarında Azerbaycan halkına bağımsızlık mücadelesi yolunda öncülük ederek, halkından büyük destek gördü. Elçibey, aktif siyasi hayatına 1989 yılında, Azerbaycan Halk Cephesi Partisi'nin (AHCP) başına geçerek başladı.

Azerbaycan, SSCB'nin 1990'da dağılmasının ardından 18 Ekim 1991 yılında bağımsızlığını resmen ilan etti. Ayaz Muttalibov'un kısa süren cumhurbaşkanlığının ardından, Ebulfez Elçibey 7 Haziran 1992'de bağımsız Azerbaycan Cumhuriyeti'nin ikinci Cumhurbaşkanı oldu.

Elçibey, daha önce "Milli Kahramanlık Ödülü"nü verdiği Suret Hüseyinov'un Haziran 1993'de ayaklanmasından sonra cumhurbaşkanlığı görevini terkederek doğum yeri olan Keleki'ye döndü.

Azerbaycan'ın eski Cumhurbaşkanı, 31 Ekim 1997'de Keleki'den Bakü'ye döndü ve AHCP'nin başında aktif siyasi hayatına devam etti. Elçibey, 1998 yılında yapılan cumhurbaşkanlığı seçimlerine, "demokratik ve adil olmadığı" gerekçesiyle boykot ederek katılmadı.

Elçibey, zaman zaman Haydar Aliyev iktidarına karşı verdiği sert demeçlerle kamuoyunun dikkatlerini üzerine çekti.

Azerbaycan'da 5 Kasım'da yapılacak 2. dönem parlamento seçimlerine katılma kararı alan Elçibey, bağımsız Azerbaycan Cumhuriyeti'nin parlamentosuna girebilmek için ilk defa milletvekilliğine adaylığını koydu.

Hayatı boyunca, Türk dünyasının birleşmesi ve kardeşliği için mücadele eden Elçibey, bu yönde "Bütün Azerbaycan Yolunda" isimli bir kitap çıkardı. 62 yaşında ölen Ebulfez Elçibey, iki çocuk babasıydı.

GATA'da bir süredir tedavi gören Azerbaycan'ın eski Devlet Başkanı Ebulfez Elçibey vefat etti.

Elçibey, yaklaşık 2 aydır sağlık nedenleriyle Türkiye'de tedavi altında tutuluyordu.



Prostat tümörü nedeniyle önce Ankara Hastanesi'nde tedavi altına alınan Elçibey, hastalığının belirli bir evreye ulaşması ve kemik tutulumu nedeniyle radyoterapi gerektiği için 9 Ağustos Çarşamba günü GATA'ya radyoterapi görmek üzere kaldırılmıştı. Elçibey'in Türkiye'ye "metabolik durumunun çok bozuk ve septik komada, şuuru kapalı olarak" geldiği, Türkiye'de kaldığı sürece durumunun iyiye gittiği, ancak nefes darlığı, akciğer enfeksiyonu, prostat kanseri hastalıklarını birarada taşıdığı belirtilmişti.

azerbaycan ın gerçek lideri. aliyevler gibi petrolcülük oynamamış halkı için çalışmış onurlu bir adam. aliyev in oyunuyla düşmüştür. türkiye ile birleşmeyi düşünen, milliyetçi bir adamdır. güney azerbaycan ı almaya çalışırken tesadüf o ki hem ermenilerden hem de aliyev den kazığı yemiştir.

bir 22 ağustos kaybettiğimiz büyük türkçü.

ankara hastanesinde yıllarca tedavi görmüştür. ve ankara hastanesinde bir bölüme onun adı verilmiştir.
milliyetçi demokrat ebulfez elçibey. ruhun şad olsun.

anıtkabir'de anı defterindeki yazısının sonunda "senin eskerin" diye imzası bulunan şahsiyet.