kişinin en büyük kankisi yine kendisi olduğu için gayet normal olandır.
kıyafet deniyorum mesela. sence nasıl oldu diyorum, valla şahane oldu kesin almalısın diyorum sonra. ellerimi birbirine çak yapıyorum, bütün alışverişim 15 dk sürüyor.
bir ben var benden içeri sözünün tam olarak karşılığıdır.
Ne yapıyorsam bir başıma yapıyorum
Vaktimi kalabalık yerlerde geçiremiyorum
Çünkü o kalabalıklar beni yalnızlığımdan boğazlıyor gibi.
Ben gizli tenha köşelerde keyifliyim,
Mavisinde martıların volta attığı yerlerde işte,
işte tam da buralarda,
Saadeti pencerelerinden okunan yuvaların sokaklarında
Her şeyin bir ahenk halinde dans ettiği yerlerde.
Şu inen çıkan arabalar
Evine yorgun ama mutlu dönen güzel genç kadın
Çocuk sesleri, Kuş sesleri, ayak sesleri bir aradayken ne kadar güzeller!
Bana yorgun akşamın ninnisini söylüyorlar hep beraber
Hatırlıyorum,
Çocukken okuldan eve dönerken de böyle maviydi akşamlarımız.
Bu yüzden mi evlerimize heyecanlı bir sevinçle dönerdik?
Fakat Böyle bir mavi nasıl sevilmez?
Bir de unutsam kendimi büsbütün, başka ne dilerdim?
Buradan başka bir yere de gidilmez artık
Vedalaşmak istemiyorum bu yollarla, düşünmeden sevdiğim şu güzel insanlarla, özlemlerimle...
Şimdi Burada ölmek istiyorum hatta.
Yarının canı cehenneme
O yolların, koşuşturmaların,
Yüzlerinden sıkıldığım insanların canı cehenneme,
Bıktım şu bitmeyen gelecek meselesinden,
Yorgunum artık kendim tarafından alt edilmekten
Yorgunum! Hep o yaralayıcı soruları sorarak hayatı cehennem etmekten kendime
beni bu maviler anlar, bu beyaz kanatlilar, o kadınların topuk sesleri.
Beni onlar sever, kucaklar, sarar, teselli eder.
Onlardan ayrılmayı hiç istemiyorum...
sağlık için tek başıma yürüyüşe çıkıyorum. hele bir de hava yağışlı ve kötüyse sahil de bomboş oluyor. tüm sahil ben ve benim gibi yürüyüş/koşu yapan insanlara kalmış oluyor.
yorulunca tek başına bir banka oturup adalara bakıyorsun falan, gayet keyif alıyorum ben.
dipnot: yurt dışı tatillerine de genelde tek başıma çıkarım. kimsenin kahrını çekemem valla, gittiğim yerlerde tanıştığım insanlarla istersem vakit geçiriyorum, istersem yine tek takılıyorum.
türk erkekleri olarak da genelde birilerini bulma konusunda sıkıntı yaşamıyoruz. sarışını olsun, büyük memelisi olsun, güzel bacaklısı olsun, düşüyor bir şekilde.
Tek başına olmayı severim ama şöyle mesela bir kıyafet alacaksam tek giderim. Mağaza gezmekten hiç hoşlanmam almaya karar verdikten sonra dener ve hemen alır çıkarım yani başka şeylere de bakalım huyum yok.
Bir kafeye tek başıma gitmem çünkü saçma kafede oturup tek başıma çay içecegime evde oturup tek başıma çay içerim.
Kitaplarımı genelde yalnız alırım ama bir tane arkadaşım da bu işlere hevesli onunla da giderim bazen.
Yürümeye tek giderim.
Dışarıda kitap okuyamam.
eğer yalnız biri değilseniz bu aktivite iyi gelir çünkü kendinizi dinlersiniz bir nevi dinlenirsiniz. eğer yalnız biriyseniz bu aktivite cehennem gibi gelir, yapmasanız daha iyi hüzünlenirsiniz. kimisi haftanın 6 günü arkadaşlarıyla buluştuktan sonra 7. gün tek başına kafeye oraya buraya gidip sonra da ben olgun bir insanım diyor. kimisi de haftanın 6 günü tek başına takıldıktan sonra 7.gün arkadaşıyla buluşuyor ve ben yalnızlığı sevmiyorum diyor. burdaki olgun insan 2. örnekteki insan olmasına rağmen ilk örnekteki insan olgun kabul edilip 2.örnekteki insan kabul edilmiyor. popüler kültür olsa gerek.
