insana huzur veren grup.sadece ve sadece müzik yapan,bambaşka bir ruhu,tınısı olan,şarkıları eskimeyen ve hala geniş kitlelere hitap eden muhteşem ikili.
lise döneminde uyurken dinlemekten büyük lezzet aldığım grup.
dikili'de kalede verdikleri konser ayrı bir lezzetti.
edit: bahsedilen kale çandarlı kalesidir. ***
çok neşeliyken, hayatta her şey yolunda giderken bile dinleyince tamamen bunalım hissedersiniz, o neşeden, yaşama sevincinden zerre kalmaz.. eğer yalnızsanız, sevgilinizden ayrılmışsanız ya da herhangi bir şey kötü gidiyorsa direk ölüm hissi uyandırır bu grubun şarkıları.. şarkı denmemelidir belki, ama o mükemmelliği anlatacak kelime yok malesef. ben derim ki uzak durulmalıdır.
Lise yıllarıma damgasını vurmuş ve Sevdan Bir Ateş'in aynı yıl içinde çıktığım üç sevgilimle de "bizim şarkımız" olmasına sebep olmuş gruptur. Evet yaptım, kasetçalardaki kaset bir sene hiç değişmedi. Şu an anlam veremediğim acaba nasıl aynı şekilde söylemişim. Utanıyorum**
(bkz: yazarların itirafları)
Uc albumu, ilk para verip aldigim(orjinal) albumdur. Lisede rock ozentisi ogrencilerin, dinledigi muziktir. Gayret et sarkisi, bagimlilik yapar. Tavsiye edilmez.
herkesin anlayamacağı bir üsluple, içimizde var olan ve bizimle yaşlanan yalnızlığımızın tarifini yapan sözleriyle, tam bir uyum içinde bestelenmiş müziğiyle ve kendimize söylenilmesi gerekilenleri anlattıkları şarkılarıyla unutulmayacak bir grup.
konserinde *ayin tarzında danslar yapıp insanları ürkütsede mükemmel şarkılara sahiptirler. istanbul akşamları,kan revan içindeyim, hüzünkovan kuşu, sevdan bir ateş, ayrılık ve daha onlarcası...
ismini sol frame'de görünce heycanlandığım , ulan birleştiler mi yoksa diye beni meraklandıran yüzyılın eskitemeyeceği grup. valla güzel şarkıları var öyle böyle değil.ama ayrıldıktan sonra kişisel çalışmaları sıçmıştır o ayrı. saygı ile anıyoruz.
bu kişiler, biri uykuya yatınca, onu dinlendirmek, rüyasında eglendirmekle görevli, iyi huylu insanlardır. seversiniz sevmezsiniz o ayrı, ama, dünyayı daha bi huşu içinde, yasanılır yapmaya çabalamak gibi bir amaçları vardır.
bu adamlar muzik yapıyorlardı.ayrıldılar kendi yollarını çizdiler ama olmadı eskisi gibi hiç olmadı.o tat bi daha geri gelmedi.bir daha birleşseler bi daha albümler yapsalar diye olmuycak şeye amin deyip dualar etsem de nafile.ne desem az bunlar için.bu kadar içten bir grup bir daha görmedim.müziği insanları eğlendirmek için yapmayan onlara müzik dinlettirmek için yapan bir gruptu.
ölümler parçasını barış manço öldüğü haberini alınca yazmış olan grup.ve ayrıca yaptığı bunalım şarkılarla intihar sebebi, yaptığı aşk parçalarıylada sevgiliye daha çok aşık olma sebebidir.
1999'dan beri dinle dinle bıkmadığım grup. nasıl şarkılar ki onlar her dinlediğim farklı anlam yüklüyorum. kişiliklerini, karakterlerini, yaptıklarını her zamanki gibi hiç takip etmediğim için; yalnızca şahısların adını bilirim. bu yüzdendir ki hem hep gizemli gelir hem de hiç bitmez şarkılardaki lezzet.
