Aynı zamanda saat 12 ye kadar sürmesi. Çocukları pistten alalım diyen düğün şarkıcısı orgunu hiç dinlendirmeden çalması. Düğünden çıkıp eve gelince hala kulaklarımın misket havası ugultusunu hissederim. iğrenç...
Kot pantolon ve spor ayakkabı ile gidilememesi, her zaman da öyle şık Giyinmenin kolay olmaması.
Hele ki bizim akrabaların düğünleri, insan her hafta sonu düğüne katılıp bu kadar şık nasıl olur anlamıyorum.
insanların kendini kaybeder gibi oynamasına şaşırıyorum. koskoca yaşlı başlı insanlar acayip hareketler yapıyor. bizim millette cidden oynama hastalığı var.
bir de sokak düğünleri var ki tam bir felaket. neredeyse günün 24 saati davul ve zurna nasıl çalınabiliyor anlamış değilim.
Sevilecek tek bir tarafı yok. Yani düşünüyorum... "Bir güzel yanı, küçücük bir güzel yanı var mı?" diye... Yok. Hayretler içerisindeyim. O sizin ciddi ciddi oturan aile üyeleriniz çılgınca halay çekiyorlar. Her taraf sim dolu. 5 yaşında takım elbise giydirilip, saçları mahalle berberinde dikilen çocuklar iğrenç bir şekilde koştuyorlar. Off iğrenç. Zurna ve davul sesleri. Selamlaş selamlaş sonu gelmeyen insanlar. Iyk ıyk. Gürültü. Filli boya kutusuna düşmüş kadınlar.
Varoş olması.
Bir keresi de hoşlandığım beye 'ben düğün yapmıcam kumsalda nikah ve kutlama yapcam evlenirsem' demiştim o da bana gülüp 'amcamın ayakkabısına kum kaçtığını düşündüm bi an' demişti.
