yapamadığım her şeyi yapmak isterdim. mesela yolda yürürken etraftaki insanları umursamadan kibirimden sıyrılıp bağıra bağıra ağlamak isterdim. çok gezmek çok öğrenmek isterdim. kimseyle tanışmak istemezdim, tanıştığımı varsayarsam insanları pirincin taşını ayıklar gibi ayıklamak isterdim. çok soru sorup çok konuşmak isterdim. kendimi öylece yansıtmak isterdim. çok yardım yapmak isterdim mesela çocuklara, aç insanlara, ailelere. mesela bir insana güvenmek isterdim ağaç misali yorulduğumda gölgesinde dinlenebilmek isterdim. ben birine duvar değilde birinin bana duvar olmasını isterdim, tükendiğimde yaslanabileceğim bir duvar. çok şey isterdim.
balık olmak istiyorum. sessiz sakin, sürekli yapacak işin var. ac kapa ağzını, sağa sola yüz, dön yuvarlan. yumurtluyosun bir kere, psikolojisi bozuk adam kahrı yok. ışık yok. oh be.
Böyle bir soruyu tekrar sormayacak şekilde yaşamayı. Tabi ki de böyle bir şey olmayacak muhsin. O hayatın kendine özgü yanlışları olacak ki tadı çıksın.
Pişman değilim yaptığım hiçbir şeyden ama black mirror ın adını bir çırpıda yazamayacağım bölümündeki gibi birkaç seçimlik hakkım olsaydı. Farklı sonları sırf meraktan izleseydim istiyorum.
Farklı bir okul seçseydim?
ilk işim farklı bir yerde olsaydı?
Hayatıma farklı insanları alsaydım?
O konsere gitmeseydim?
