Ciddi olmak gerekirse tek başıma yaşamak için gerekenleri yapardım robinson abiden aklımda kalanları uygulardım bi dakka ya marketler ne güne duruyo her ay birini patlatırım demi sora gider lüks bi araba alirdim boğazda bi yalıya girerdim ekmek elden su gölden yaşardık işte.
genel olarak düşününce ve şu anki durumumuzdan kaynaklı birçok sebepten yalnızlığı ve bir başınalığı seven çoğunluk var. buna bende dahil. ama istediğimiz zaman yalnızlığımızdan sıyrılma imkanımız, kendimizi anlatabileceğimiz, bizi iyi hissettiren insanlar var.. hiç bir insan olmasa ve tek ben olmuş olsam, her konuda bilgi sahibi hatta ustası olmam gerek..
( ) yemek pişir
( ) tamir yap
( ) gezmek istediğin yerlere yaya gidilmiyor, hatta karadan hiç gidilmiyor - gemi kullanmasını bil, uçak pilotluğunu kendin yap.. vs.
( ) hasta oldum doktor yok. sınav olmadığı için şanslıyım tıbbı istediğim gibi okurum. ( okuyana kadar yaşarsam ).
aslında okunulduğunda o kadar saçma ve ne alakalık geliyor insana. ben bile yazarken kendime dedim bunu. ama cidden, koskoca dünyada teksin. sadece olduğun yeri göreceksen şuandaki gibi, neylersin koskoca dünyada tekliği.. oksijensiz yaşayamayan ciğerlerine rağmen, bol oksiyenden boğulur insan..
an, an herkese olur elbet. kimse olmasa ne iyi olurdu, müthiş bir dünya yaratırdım kendime.. gibi düşünceler oluşur elbette. sadece kendinin gördüğü, yaşadığı dünyan müthişmiş, ne olacak.. bu şey gibi, (kızlarda olur genelde) çok sevdiğin bir elbiseyi alırsın. o kadar seviyorsunki ve cidden yakıştı üzerine, sonra erkek arkadaşına göstericeksin heycanla ama daha o görmeden yırtılır yada birşey dökülür kullanılmaz hale gelir, ve o elbise ne kadar güzel dursada üzerinde,yakışsada sana, bunu sen bildiğin halde o hiç görmeyecektir.. yani, bir halta yaramaz belindeki kıvrımın o saatten sonra.
dünyada ki varlıklar aynen duracaksa en güzel arabaya ulaşırım sonra karnımı doyurup dünyanın asil nimetlerine ulaşırım he bir de foto çektiririm öbür tarafta lazım olur.
hayatın tüm zorlukların üstüme geleceğini bilirim. gerçek şu ki bir kaç ay içinde şehirin ormandan bir farkı kalmaz. yemek konusu ayrı bir sıkıntı. hadi bir sene marketlerden geçindin diyelim, sonra ne olacak. elektrik muhtemelen en az bir kaç gün daha olur. ayrıca kişiliğimizin bir parçası haline gelmiş bilgisayarlar da olmayacak artık. her an ölüm korkusuyla yaşamak ayrı bir dert olacak. belki de bunların hiç biriyle uğraşmam kendimi öldürürüm.
O kadar insanın Ölümüne neden olan olay neyse ilk öldüreceği kişilerden biri ben olacağıma göre düşünmeme gerek yok. Nerede olumsuz bir şey varsa ilk ben etkilenirim nokta.
