konuşacak kimse yok amk. bilemedin amcık, karı düşürmeye çalışmıyorum. gerçi kimseyle konuşmak da istemiyorum ama anlatmak istiyorum. evet anlatmak istiyorum ama ne anlatacağımı da bilmiyorum. çok boktan bir hal bu ya. yaşamaktan soğutuyor ama yok olup gitmek ve hiçbir şeyden habersiz kalmak fikri de cazip değil. ne yapacağımı şaşırdım siktimin dünyasında. şöyle filmlerdeki gibi bir kapı açılsa da dese ki gel aradığın burda. siktirolup gitsem sorgusuzca, düşünmeden ve hissetmeden.
dünya hayatı için senin için benim için hepimiz için... en kötüsü bu değil mi? daha kötü ne olabilir amk? ya da köt mü gerçekten? yoksa kurtuluş mu?
kim kimi sikliyor ki şu hayatta? kim kim için kaç gün ağlıyor? kaç gün aklına geliyor?
hiç olup gitmek için neyi bekliyorum? neyden korkuyorum? ya da korkuyor muyum? hiçbir bok bilmiyorum.
ne yazdığımı da bilmiyorum çünkü sarhoşum ama o kadar da değil. yazabilmişim en azından. ama şey de kötü, kimseye kendini anlatamayıp buraya yazmak da. ya da bu da iyidir. bilmiyorum.
on senedir yazar olmayan hesabım var lan. geçen girip bakmıştım tam on sene önce on entryi doldurup beklemeye geçmişim hala çaylak. amına koyim bu saatten sonra yazar yapsalar da yazmıyorum.
boru gibi goldür. futbol tarihinde görülmemiş şey olan ofsaytımsı galatasaray gibi karaktersiz camia ya yakışır bir lekedir. boşa kirimeyin o leke başkasına bulaşmaz.
sevenlerin üzülür onlar da üç beş aya alışır. belki de daha kısa sürede bilemiyorum. belki de sen daha toprak altında çürümeye başlamadan sevişmeler falan devam eder. yani kendine fazla bir anlam yükleme.
kesinlikle hafife alınacak bir takım değil. geçen hafta kopenhagla 2 2 berabere kaldılar ki kopenhag şuan gs yi deplasmanda yeniyor. en ufak bir hafife almada kendi evimizde madara eder bu takım bizi. ancak rakibi ciddiye alıp oynarsak kazanırız maçı.
