tüm duygulardan arınmıs insandır.
kendi canından olan insanların bile zamanla kendisinden uzaklasmasını görmüş insandır.
daha 5 gün önce kendisine canım diyen insanın 10 gün sonra kendisinden nefret etmesine tanıklık etmiş insandır.
dostum dedigi insanların sadece cıkarları oldugunda yanında oldugunu görmüştür.
insanların yalan sevgisini hissetmiş insandır.
bu kadar yalan duygunun oldugu dünya da inancını yitirmis insandır.
insan olmaktan vazgeçmiştir artık; nefret,hüzün,sevgi,kıskançlık gibi duyguları bedeninden söküp atmıstır.
Duygudan öcü misali kaçan, duygusal olmayı zayıflık olarak adlandıran, oysa duyguya yani hissetmeye en çok ihtiyacı olan insandır. Kendini duygusuz olarak nitelendirse de ve bundan ötürü gurur duyar gibi görünse de, aslında içten içe sevilmeyi ve sevmeyi en çok arzu eden insan modelidir.
yasam belirtileri sadece yemek yemek, cinsellik ve tuvalete gitmektir. su,kola, tonik vs. gibi sıvı gidalar da alabilirler bir sakincasi yok. keske sevebilirler, hissedebilirler, diyebilsem ama bu aptallik olur, yalnizca bir beden icin.
genelde rasyonel kişiler bu kalıba girer.aslında duyguları vardır fakat çoğu insan gibi hislerini ve yaşadıklarını sanki dünyanın en önemli meşgalesiymiş gibi etrafla abartılı şekilde paylaşmaya gerek duymadıklarından yanlış anlaşılırlar.*
Bir insan tam olarak duygusuz olamaz. Olsa dahi o insan değildir(karmaşık bir cümle oldu farkındayım). En ilkel hayvanın bile duygusu vardır. ''Duygusuz insan'' sadece bir deyimdir.
zamanında herşeye duygusal açıdan yaklaşması ve zaman içinde acı deneyimler yaşaması sonucunda artık sevmeyeceğim bütün kabahat benim diyerek kalbini taşlaştıran kimse...
her insanın içinde bulunur duygu... iyilik, kötülük, kin, nefret, kıskançlık, sevgi, hoşgörü... uzaarrr giderr bu liste... her insanda bulunur duygular ama farklı oranlarda... bazılarında kin ağır basar, bazılarında kötülük, bazılarında ise sevgi... yaşadığın yer, aile ortamın, arkadaş çevren, genlerin, başardıkların, başarısızlıkların etkiler bunların oranını.. kalp kırıklıkların fazlaysa eğer iyi duyguların kolay kolay gösteremez kendini... güzelliklerinin üstünü siyah bir çarşaf gibi örter korkular... ne sevdiğini söyleyebilirsin, ne de birini affedip sarılabilirsin sıkı sıkı tekrar... ama birileri görmez, bilmez korkularını... kalbinin bir kez daha kırılacağını bilmeden duygusuz derler ve sen ' duygusuz değilim' demeye de korkarsın...
(bkz: aa bu benim lan) duygusuzluktur efenim, gülmez, üzülmez, ağlamaz, korkmaz, acımaz. ya da çevresindekilere göstermez. bazen avantajlı bir durumdur duygusuz olan için. iyi asker olur bunlardan. potansiyel taşırlar.
aslında en güzel tanım şudur: anası babası öldüğünde ağlayamayan insandır. bazen bu bünyenin hayvan mı insan mı olduğu hakkında tereddüt edilir.
