zamanında aklımı kemiren düşüncedir.. neyse ki mantığım ve iradem, bu duman avcısı veletlere duyduğum antipatiye galip geldi de sadece inat olsun diye ciğerlerimi zehirlemeye başlamadım..
''duman avcısıyız biz trallalala..''
bunları maviye boya, bir de kıçlarına pazardan slip don ekle, al sana akli dengelerini kaybetmiş şirinler.. şu yeşilaycı yapımla tiryaki olmak istedim, sigaranın dumanını sırıtrarak hoplayıp zıplayan çocuğun suratına üflemek istedim, sadist eğilimler gösterdim..
zaten bence bütün bu organizasyonun arkasında marlboro falan var.. sadece bu tiplere olan inattan satışlarını ikiye katlamışlardır zehir tüccarı ibneler..
not: duman avcıları yüzünden sigara içmek diye bir başlık düşünmüş biri zamanında ama hem güzel bir yönlendirme yapmış, piç etmeyeyim dedim, hem de ben sigaraya başlıyorum, o içiyor sadece.. bende daha etkili olmuş duman busters..
eylemlerinin en ön safına hep çocukları süren oluşum. tamam çocuk severiz de duygu sömürüsü ile birey istismarı arasında ne fark kalıyor o zaman. kederlenip bir sagara daha yakıyorum şimdi.
sigara icmek zararlıdır diyen bos avrupa insanının turkiye taklitleri.
yarın obur gun sigara zararsız cıkacak, sasmayacagım. butun cocukluk boyunca, sigarayı yeren propagandalara maruz kaldıktan sonra, sigarayı sınırlı icmenin faydalı olabildigini ogrenen insan ne dusunur?
sigara asagı, sigara yukarı...
dostsuz hayat gecer mi? sigarasız bir yasam saglıga zararlıdır.
başlamak bir yana bırakamamak gibi etkileri oluyor duman avcılarının. misal eskiden ubeyd korbey diye bir amca çıkardı televizyona, her gördüğümde üç sigara üst üste yaktırırdı bana. şimdi ise ne zaman sigarayı bırakmak geçse aklımdan, yeni çıkan yasalar geliyor aklıma, yok işyerinde sigara yasağı, yok barlarda, kahvelerde sigara yasağı falan gibi, hemen uzaklaştırıyorum bırakma düşüncesini kafamdan ve teslim olmak yok, acı çekmek yok diye bağıraraktan yakıyorum sigaraları yine. hani "adamı kanser etmek" diye bir laf var ya. ettiler harbiden.
