petrucci ve portnoy gibi virtüözleri bulunduran space dye vest ile insanı kendinden geçiren, the glass prison gibi başka bir manidar eserle uçuran grup ötesi bir şey, harikalar diyarından kesit.
onları ilk albümlerini çıkardıktan bir yıl sonra keşfettim ve o zamandan beri de tüm çalışmalarını yan projeleriyle birlikte takip etmekteyim. bu adamların çalamayacağı şey yok. (bir tek metallica ve iron maiden hayranı olmaları bana uymuyor, bu arada alt grubu olarak çalmayı kabul edip saygı icabı önlerinde sahne almayı kabul edecekleri ve bunu da istedikleri iki grubun kaldığını söylüyor portnoy - bu adam da grubun basın sözcüsü gibi yahu - rush ve metallica, rush'a eyvallah, başım üstüne de diğerine ııh diyorum yine de) dt şarkılarının ne kadar karışık ve canlı performansı ne kadar zor şarkılar olduğunu her dt dinleyicisi ve özellikle de müzisyen dinleyicileri bilir. ama başta da dediğim gibi bu adamların çalamayacağı b*k yok. istediler mi klasik hard rock'un da en ama en alasını çalıyorlar. işte size 20. yıllarını kutladıkları score dvd'sinden olağanüstü bir i walk beside you kendi komplike çizgilerinin dışında, mainstream e oldukça yakın ama yine rüya gibiler, yine yürek hoplatıyorlar. (her genç kız dinlemeli) tüyleriniz ürpererek dinleyeceğiniz süper bir performans;
hayranlarına müjdeyi verelim. grubun son albümü (aynı zamanda dokuzuncu stüdyo albümü) haziran 2007 itibarıyla çıkıyor. grup albüm için roadrunner'la anlaşmış bu defa ve yeni prodüktörleri de rush tan tanıdığımız paul northfield. albümün kayıtları bitmiş ve şu an mastering ve rötuşlarla uğraşıyorlarmış. portnoy bu albümün en beğendiği albüm olduğunu söylüyor (ve sanırım da en sert albümleri) sıkı durun, yeni albümün adı; systematic chaos ve yine sıkı durun, grup 29 haziranda istanbulda konser verecek.
albümün şarkı listesi şöyle;
1. in the presence of enemies pt.1
2. forsaken
3. constant motion
4. the dark eternal night
5. repentance
6. prophets of war
7. the ministry of lost souls
8. in the presence of enemies pt.2
29 haziran daki konseri iple ceken mudurumun bu aralar vazgecilmezi olan , konser heyecani ile ofise gelir gelmez ilk is el attigi , kahvalti niyetine her sabah duzenli olarak 2 saat dinledigim grup.
grup elemanlari hepsinin kendi dalinda virtioz dur.imagine and words ve awake albumleri en iyilerindendir.parcalarinda inanilmaz kompozisyonlar barindiran,abuk sabuk teknikleri ard arda uygulayan muzisyenlere sahip gruptur.
müziğindeki ruhunu yakalayamayanların sürekli b.k attığı grup.
octavarium albümü çoğu kişi için hayal kırıklığı olmuşmuş. haziran'da çıkarmayı düşündükleri systematic chaos albümlerinden grup elemanları bile umutluymuş. merakla bekliyoruz.
"biz çok iyiyiz, biz çok zor çalarız" havasında olan, içinde bir gıdım ruh barındırmayan sololara sahip olan, beni yoran grup. arkadaşlarımın ısrarı üzerine en iyi albümlerinden(!) a scene from a memory'i dinlemeye kasmıştım bi ara.. tik tak * seslerinden sonra tahammülümü zorladı, bir daha da kasmadım zaten. *
(bkz: kafa s.ken)
Yaklaşık 20 yıldır resmi olarak müzik yapan Dream Theater, Berklee'de okuyan bas gitarist John Myung, gitarist John Petrucci ve davulcu Mike Portnoy tarafından kurulmuştur. Daha sonra Petrucci'nin çocukluk arkadaşı Kevin Moore'un da katılımıyla grup "Majesty" adını aldı. Yaptıkları ilk demo albümün başarıya ulaşması sonucu "Majesty" isminin başka bir grup tarafından kullanıldığını öğrenip, Mike Portnoy'un babasının tavsiyesiyle grubun adı eski bir sinemadan esinlenerek "Dream Theater" olarak ilk ve son kez değiştirmişlerdir. Grubun ilk albümü (When Dream and Day Unite) 1989 yılında piyasaya sürüldü. Bu albümden sonra müzikal farklılıklar yüzünden vokalist Charlie Dominici gruptan ayıldı ve onun yerine Kanadalı James LaBrie gruba katıldı. En büyük çıkışı 1992'de ikinci albümleri "Images and Words" albümüyle gerçekleştirdiler. ilk konserlerini Iron Maiden'ın katkısıyla gerçekleştirdiler. 1994'te Awake albümünü çıkaran gruptan Kevin Moore ayrıldı ve yerine Derek Sherinian geldi. 1995'te A Change Of Seasons albümünü 1997'de çıkan Falling From Infinity albümü izledi. Daha sonra gruba Jordan Rudess girdi ve 1999'da Metropolis Part 2 yan başlıklı Scenes From A Memory adlı konsept albüm çıktı. Bu albümde Nicholas diye biri hipnoz ile geçmiş yaşantısına döndürülür ve geçmiş hayatında Victoria adlı bir kadın olduğunu ve iki erkek kardeşin ona aşık olması sonucu yaşanan sorunları görür (Bu hikayenin başı da Images and Words albümünde Metropolis Part 1 olarak anlatılmıştır). Daha sonra deneysel albümler yapan grup 2002'deki 6 Degrees Of Inner Turbulence adlı 2 CDlik bir albüm yaptılar. 2003'te ise kariyerlerinin en sert albümü olan Train Of Thought piyasaya sürüldü. Grup iki kere Türkiye'ye geldi. Biri 6 Degreesturnesinde, biri ise Octavarium turnesinde (Train Of Thought turnesinde de gelmek istememlerine rağmen daha sonra iptal edildi). Dünyanın en büyük progressive gruplarından biri olan Dream Theater son albümünü (Octavarium)2005 yılında piyasaya sürüldü. Özellikle aksak ritimlere ağırlık vermeleri, armoniyi "progressive" tutarak müziği farklı bir noktaya taşımaları bakımından müziğe katkıları olmuştur. Grup üyelerinin hepsi birçok albümde değişik müzisyenlerle çalışmış, değişik projeler dahil olmuştur. Gitarist John Petrucci 2005 yılında Steve Vai ve Joe Satriani ile beraber G3'te çalmış ve G3 Live in Tokyo isimli albümde yer almıştır. Ayrıca kendisinin Suspended Animation adında bir solo albümü de vardır. Mike Portnoy da defalarca Dünyanın en ünlü davul dergilerine kapak konusu olmuş , dünyanın en iyi davulcularından biridir. Rudees gruba katılmadan önce ünlü basçı Tony Levin, Petrucci, Rudess ve Portnoy Liquid Tension Experiment adı altında iki albüm çıkarmıştır.
"melodiğin babası" $eklinde değerlendirmelere konu olan, özellikle davul olayı çok güçlü olan efsane gruptur. dinlemeden ölünmeyecek bir $arkıları için (bkz: the glass prison)
tadindan yenmeyecek Scenes from a memory adlı albümlerinde herkesçe çok iyi tanınan finally free adlı eşsiz parçayı içerisinde barındıran, wait for sleep adlı bunalımlara sokan mükemmel şarkının da sahibi harika bir progressive metal grubu.
grubun temeli 1982 yılında john myung ve john petrucci'nin berkeleydeki öğrencilik yıllarında tanışmasıyla atılmıştır. mike portnoyun da aralarına katılmasıyla kısa bir süre için tamamlanan grup(majesty)müzik hayatına atılmıştır.daha sonra albüm çalışmalarına başlamak için okulu bırakıp o malum albümü (bkz: when dream and day reunite) 1989 yılında çıkarmışlardır. bu arada grup majesty adını kullanan başka bir grup olduğundan portnoyun babasının fikriyle adını dream theater olarak değiştirmiştir. daha sonra okulu bıraktıklarına pişman olup geri dönmek isteyen dream theater üyeleri okula gittiklerinde müdürle karşılaşırlar ve dönmek istediklerini söylerler. müdür sorar: okulu bırakalıdan beri ne yaptınız? müdüre albümü dinletirler. albüm bittikten sonra, müdürün şu sözü dream theaterın nasıl bir grup olduğunu özetler niteliktedir:
-sizi okula alamam çünkü size öğretebileceğimiz birşey kalmamış.*
