bugün

Kitap gibi müzik yapan harika grup. Güzel bir kitabı bitirdiğinizde gelen huzur ve hazzı şarkılarında hissedersiniz. Ticari dünyanın müzik anlayışından çok farklı olduğunu farkedersiniz. Hele ki metropolis part:2 albümünü bitirdikten sonra bin yıllık bir halıya bin yıldan beri bağdaş kurmuş bir çınar gibi hissedebilirsiniz.
zamanında scenes from a memory albümünü türkçe'ye çevirdiğim grup. kayboldu bulamıyorum şimdi.
son albümleri maalesef hiç olmamıştır. bir de single yayınlamışlar lzzy hale falan var single'da. ne alaka lan? bir de yanlış anlamadıysam petrucci'nin solosunu kısaltmışlar falan yayınlanan single'da.

bana kalırsa 2009'dan beri iyi albüm yapamamışlardı. en son black clouds baya sağlamdı. günümüze kadar yaptıkları albümde tek tük iyi şarkılar da yapıldı elbet.

şimdi mangini gömmeye gerek yok da portnoy'Un sadece deli bir baterist olmadığı, bundan fazlası olduğu her albümde daha da anlaşılıyor. vakti zamanında "biraz ara mı versek dostlar, baksanıza üretemiyoruz" dediği için atılmıştı lan adam. keza haklı da çıktı. şu son çıkan 40 şarkılık albüme değinmiyorum bile. self-titled albümlerinde bile en sevdiğim şarkı baya baya rush "esintiliydi"

2009'da black clouds çıktığında, o küçük rekz'e birisi gelip de "kardeş bu çok sevdiğin grup baya bir süre sağlam albüm yapamayacak, belki de bu son sağlam albümleriydi" dese inanmazdım. belli ki gidişat o yönde.

neyse, vakti zamanında yaptıkları albümlere sayıp, özellikle son albüm hiç yapılmamış gibi davranmak en hayırlısı herhalde. ben de bir home açayım da kendine gelsin şu kulaklar.
ayrı ayrı her bir grup elemanının işlerinde prof olduğu ve bir araya gelince neler yapabildiklerini gösterdikleri efsanevi grup.
Bende son bir kaç gündür bu arkadaşların bu şarkısına tutulup kaldım. Ayrıca gitar solosuyla tüm dünyaya kafa tutabilirim.
Bu adamların yaptığı her iş mi güzel olur be kardeşim.

Bir tane çirkin parçasına denk gelmedim.

Progressive rock grubudur efenim.
1 saat suren sarkilari falan var. Sevilir.
cahil bir adamım tanımıyorum.
az bilinen şarkılarından space dye vest'in, hikayesi oldukça acıklıdır.

https://www.youtube.com/watch?v=qHz-JqYRSu8

Mike Portnoy'a sormuşlardır: "Neden bu zamana kadar hiç Space Dye Vest çalmadınız?" Cevap da şu şekildedir: "Eğer Kevin'in gideceğini bilseydik, bu parçayı albüme bile koymazdık..."

Ayrıca bu parçanın Kevin Moore'un '96 yılında çıkan "music meant to be heard" albümünde farklı bir versiyonu da varmış fakat dinleyemedim... Daha güzel olduğunu söyleyenler var..

Alıntı:
Türkçe:
Meleklerin üstündeki ağaç sansarlarının sayfalarına düşerken
Kalbimin batıya çekilişini hissediyorum
Geleceğin bir yabancı kılığına girdiğini görüyorum
Uzay Rengi Yelek'in içindeki aşk
Aşk "kan"ın bir oyunu ve ben kanıyorum
Kalp şeklindeki bir havuz,
Güzelliğin izdüşümünün aksettirilmesi,
Her zaman en kötü başlangıç

Şimdi sen gittin ve ben bununla uğraşıyorum
Öfkemi yutmayı öğreniyorum
Yeni bir kız buldum, yapabileceğimizi düşünüyorum
Tabii o,sayfada kaldığı sürece.
Bu benim istediğim "son" değil.
Ve hiçbir zaman açık olmayacağım.

Suçumu üstüne alabilecek kimse yok
isteseler bile.
Hiçbir şey akıllı tutmuyor beni
Ve senin için hiçbir şey fark etmiyor
Amacımı yöneltebileceğim bir yer de yok.
Bu yüzden her yerdeyim.
Yanıma yaklaşma bir daha.
Gerçekten sana ihtiyacım olduğunu mu düşünüyorsun?

Ve güleceğim, rol yapmayı öğreneceğim
Ve hiçbir zaman açık olmayacağım
Ve savunacağım hiçbir hayalim olmayacak
Ve hiçbir zaman açık olmayacağım.

Evet... bu parça Dream Theater'ın üçüncü albümü Awake'in kapanış parçası, Kevin Moore'un D.T.'ye bıraktığı son şaheserdir..
Aşk acısını söz ve notalarla en iyi şekilde ifade eder..
Şarkının yazılış amacı ise, aşk acısı çeken Kevin Moore'un bir elbise kataloğunda gördüğü kıza aşık olması.. Elbisenin etiketinde ise şu yazar: "Space Dye Vest.." Hüzünlü anlarda birebirdir..
acaip bir grup abi. en sevdiğim şarkısı wither. çok tatlı şarkıları var onun dışında da. tavsiye edilir.
The enemy inside şarkısıyla beni bir kez daha dumura uğratmış, bana göre bu işi en iyi yapan rock gruplarından biridir efenim..

Bir diğeri için ;

(bkz: osiris)
kendileriyle aynı dünyada yaşamış olmaktan bile gurur duyacağınız elemanlara sahip progressive yapan grup.

tarihi ml * ve ms * olmak üzere ayrılsa da, ki algıda seçicilikten dolayı mike'a hayranlık ötesidir hislerim, grubun ölüsü bile iş yapar arkadaşlar, kimse kusura bakmasın.

love in a space dye vest bebeğim.
Images & Words”ün 25’inci yıl turnesi kapsamında 10 ekimde istanbul’a Volkswagen Arenaya geliyorlarmış. açıklama olarak

3 perde olarak gerçekleşecek konserin ilk perdesinde kariyerinin farklı dönemlerinden öne çıkan şarkılarını, 2 ve 3’üncü perdelerde ise “Images and Words” albümü ve 23 dakikalık “A Change of Seasons” parçasını eksiksiz olarak çalacak yazmışlar.
dünyanın en taşaklı grubudur, sağlam metal yapar ve oldukça teknik adamlardır. her biri alanının en iyilerinden birisidir. dinleye dinleye doyamazsınız, hunharca albümleri edinilesidir. yakında da konseri var istanbulda, gelecek olanlarla iletişime geçilir itina ile.
konserine hayvan gibi hypelandığım grup.bileti şehirde ilk alan ben olabilirim.haberi gördüm ve direkt biletixe gittim.heyecanla bekliyoruz efenim.
metropolis part:2 albümünden sonra benim için emekliye ayrlmış gruptur.
Yeni albümü merakla beklenen new york kökenli progressive Rock grubu.
Bir davulcu olarak mike portnoy sonrasında kesinlikle aynı tadı alamadığım efsane grup. Mangini hayvan gibi bir davulcu fakat yaratıcılık olarak, tonlar ve tuşe olarak kendisi kadar teknik olmayan portnoy'un çok gerisinde kalıyor. O dönem marco minnemann'ı dahil etselerdi gruba bugün halen portnoy'u konuşmuyor olurduk.
mike portnoy varken daha çok dinlediğim gruptu kendisi. üst düzey full tekniktir bu adamlar. doğuştan boostludurlar.
distance over time albümlerini şubat 2019’da çıkartacak grup.
Trailer:
https://www.youtube.com/watch?v=TKi3aQyWqHM

içimde kötü bir his var nedense, grubun eski albümlerini mumla arayacakmışım gibi.
Canlı performanslarını izledikçe moralimin dibe çöktüğü rock grubudur efenim.

bu grup yaptıkları şarkıları sadece kendileri için çalarlar.

ZiRA NORMAL MÜZiSYENLER iÇiN DREAM THEATER ESERi ÇALMAK BiR HAYLi ZORDUR VE TEKNiK GEREKTiREN BiR iŞTiR.
Finally free gibi bir müzikal başarı sahibi kaliteli grup.
geçen a change of seasons'ı dinlerken fark ettim. o şarkının sözleri mike portnoy ait ve davullarını tabi ki o çalmış. adam o şarkıyı yaptığında 28 yaşındaymış benden 3 yaş büyük ve seviye çok farklı yani moral bozucu derecede üstte. ritimleri şu şekilde;

4/4, 3/4, 7/4, 8/4, 7/4, 8/4, 7/4, 4/4, 3/4, 7/4, 17/8, 21/8, 17/16, 4/4, 15/8, 7/4, 4/4, 9/8, 15/8, 7/4, 4/4, 9/8, 4/4, 9/8, 4/4, CARPE DIEM! SIEZE THE DAY!, 6/4, 19/16, 5/4, 4/4, 5/4, 4/4, 5/4, 4/4, 8/4, 3/4, 6/4, 4/4, 10/4, 6/4, 4/4, 11/8, 7/8, 11/8, 18/8, 4/4, 7/8, 7/4, 6/4, 6/8, 4/4, 3/4, 5/8, 4/4.

seviyeyi siz düşünün.
Yeri çok ayrı bir grup, progresif ruhlar için de bire birdir. Gece gece "Wait for sleep" dinlemek de bazen bir takım şeyleri izah edebilir.

"She has too much pride to pull the sheets above her head
So quietly she lays and waits for sleep".

iyi geceler sevgili DT dinleyenleri, tabii öyle bir şey mümkünse.
7 şarkılık mini bir albüm yayınlamışlar.

Dinlemek için sabırsızlanıyorum..

https://m.facebook.com/st...00&id=100044456258493