ona göre nesneler dünyasında herşey idea'nın kopyası durumundadır. her ruh epistemenin bilgisine sahiptir. sadece hatırlaması gerekir.
bunu da mağara alegorisi ile açıklıyor.
platon'a göre ruhumuz idealar aleminden geldi.
islam'a göre ise ruhun bedenden evvel varlığı platon düşüncesi ile paralellik gösterir.
peygamber efendimiz (a.s.m.), “ruhlar, toplanmış cemaatler gibidir. onlardan önceden birbiriyle tanışanlar, iyi anlaşırlar. tanışmayanlar ayrılırlar pek anlaşamazlar.”buyurmuştur. (buhari, enbiya, 2; müslim, birr, 159; ebu davud, edeb, 19.)
kalu bela denilen bir vakıa vardır. kur'an-ı kerim'de şöyle denilir;
“bir vakit rabbin âdemoğullarından, onların bellerinden zürriyetlerini almış ve onları kendileri hakkında şâhit tutarak: “ben sizin rabbiniz değil miyim? demişti. onlar da: “evet biz şâhidiz.” demişlerdi. bunu, kıyâmet günü, “bizim bundan haberimiz yoktu” dememeniz için yaptık.”(araf, 7/172).
mesela ne zamandır müslümansın denildiği vakit kalu beladan beri denilir.
