Hayat kurtaran yeminli insan evladıyla, hayat karartan hayvan evladının karşı karşıya gelmesi olayıdır. Bu hayvan evladı bıçak, tabanca, tornavida, pantalon kemeriyle iş bitirir, yanında 'vur abalıya grubu'da her zaman hazır bulunur.
Sen eger hastanın sorularına cevap vermez, duymamazlıktan gelır, kocaman ınsanlarla ustelıkte acılı ınsanlarla bagıra bagıra konusursan olacagı budur tabı! Ama tabı hastayı ıyılestıremedı dıye dayak atanlara da bın kere yuh dıyorum! Doktor oldugum da basıma gelmeyecegını umuyorum.
Anasini satayım turkiyede usta istediğini yapar bişe olmaz gişedeki adam mal mal davranır polis öyle o öyle bu öyle bişe olmaz ama doktora gelince hakediyor. Cibilliyetini sevdiklerim.
türkiye de eğitim seviyesini ne kadar düşük olduğu bu olaydan anlaşılıyor. sebep ne olursa olsun o eğitim hayatı boyunca doktor olabilmek için yılmadan çalışan insanları senin şiddet uygulamaya hakkın yok. sen kimsin doktor kim. bunu bir ayırt et ilk önce. sen git o takıldığın embesil çevrenle it dalaşına gir. hayvan!
Mesela tokat atanlarin annelerinin vajinalarini karıştırmış olmaları, o insanları kızdırabilir. Ya da o değerli babalarinin anüsüne parmak sokmalari felan. O kadar yıl uğraşıyorsun bi kız ayarlıyorsun sonra doktor soyun diyor soyunuyor.
bir nevi bindiğin dalı kesmektir. Kaldırdığı o el bir kalkamayacak konumda sedye ile hekimin önüne geldiğinde ne yapacak acaba bu barbarlar?
Hekime şiddetin son zamanlarda bu kadar artmasının nedenlerinden biri devletin sağlığı iyice ticarete döküp, hastaneleri ticarethane hastaları da alıcı konumuna düşüren tam gün yasasıdır. Ayrıca hukuksal anlamda cezalar yetersizdir. Hastaya verilen hak kadar hekimin hakkı yoktur ve hekimi öldüren bile 3 sene yatıp, çıkıyor. El kaldıranın kes tüm sağlık yardımını bak bir daha kalkıyor mu o el!
Eskiden hekime saygı vardı, hekimin de hastasına karşı bir duruşu. şimdi hepsi tükendi..
bu konuda çok hak veriyorum şiddet gören doktorlara. adamlar cahillikle, bağnazlıkla, yobazlıkla mücadele ederek yapıyor görevlerini bazı durumlarda. yok benim karımı elle muayene etti bütün sülale döveriz bana ne. tamam sonuna kadar haklısınız.
lakin içinizde bir kaç tane dayağın en güzelini hak eden dallama da yok değil.
hastasına sen diye hitap edip sen diye karşılık alınca çıldıran egoist lavuğundan tut, ben doktorum arabamı da istediğim yere korum diyen hayvanına kadar.
derdini konuşarak çözemeyen, denileni anlamayan insanların çaresizce başvurduğu ilkel yoldur diyerek tanımı yapayım ve başlayayım.
çiçeği burnunda 1 yıllık diş hekimiyim * ve bugün bir hasta tarafından ölümle tehdit edildim. iki yıl önce bir kadını * öldürdüğünü; bir onu bir de beni unutamadığını söyledi. sebep olarak da ona yapılabilecek tedavi seçeneklerini sayıp kafasını karıştırdığımı ileri sürdü. bir hekim olarak tüm tedavi seçeneklerini sunmak zorunda olduğumu tabii ki de anlamadı.
hani şimdi kiminiz çıkıp diyor ya bazıları dayağı hak ediyor! , seçmeseydin o zaman kardeşim bu mesleği! işte bugün bunu diyen herkesten tek tek bir kez daha nefret ettim.
bugün istanbul'un göbeğinde bir adam, boyut itibari ile lise öğrencilerinden farkı olmayan bir kadını ölümle tehdit etti ve etrafımız bu zihniyette insanlarla dolu. en çok da bu düşünceden tiksindim.
şimdi o insan sokakta, o insan potansiyel bir katil, o insan belki benim belki de bu yazıyı okuyan herhangi birinizin potansiyel katili. bu insanlar sokakta özgürce dolaşıyor.
diyeceklerim bu kadar.
edit: dokunmatik ekran kazasıyla sildiğim için tekrar canlandırdım entryyi.
''önce zarar verme'' (primum non nocere-hipokrat) diyerek başlanılan tıp eğitiminin, ''önce zarar görme'' diyerek bitirilmesine neden olan aşşağılık eylemdir.
Uzaktan maval okuması kolaydır. Bana küçükken bir rahatsızlığımdan dolayı iğne yapıldı, bir anda tırnaklarım mosmor oldu ve deli gibi titremeye başladım, hemşireye sorduğumuzda, hemşirenin söyledikleri aynen şu oldu; "Ayyy ben doktorun yazdığı dozun 1.5 katını yapmışım çok pardon"
Yani bu benim oğluma, kızıma yapılsa ve kızım oracıkta ölse, bu doktorda "ayyyy 1.5 doz fazlasını yapmışım çok afedersiniz"
dese, muhtemelen o hemşireyi veya doktoru hiçbir vicdan azabı hissetmeden gebertirdim.
"şuç ölende mi, öldürende mi" diye bir laf vardır.
herzaman değil tabi fakat bazı zamanlarda ölen suçludur.
Düşünelim mesela; annenizi yapılmaması gereken bir müdahele sonucunda kaybediyorsunuz, doktorun ihmalkârlığı sonucu veya ve bu apaçık ortada. ne yapardınız ?
hastane başhekimleri kendi doktorlarını ve hastanesini korur herzaman.
insanlar devlet hastanelerinde köpek gibi muammele görüyorlar. doktor bağırıyor, azarlıyor, aşağılıyor veya daha geçenlerde ana haberlerde gördüm, kadını oğulları götürüyor hastaneye, kadın diyor sol kolum uyuşuyor kalbim daralıyor...
doktor ağrı kesici verip gönderiyor, kadın ise geri dönüş yolunda ölüyor. kalp krizi...
bu ülkede mahkemeler, savcılar, hakimler var diyorlar...
Hastane suç kabul etmez hiçbirzaman, başhekim doktorlarına ve hastanesini savunur herzaman dediğim gibi. örtpas edilir herşey. siz ise ağabeyinizin, annenizin, kız kardeşinizin, ablanızın, babanızın öldüğüyle kalırsınız.
Şu dünyada tek bir doğru yoktur ve adalet için her yol mübahtır.
