divan şairleri, sevgiliyi şiirlerinde şahsi bir tecrübenin sonucundan ziyade divan şiirinin bir unsuru olarak kullanagelmişlerdir. kimi zaman soyut aşkın kimi zaman da somut aşkın bir temsilidir.
kavuşulmaması ön koşuldur. kavuşamadıkça aşkın ateşini hisseder, yazıya dökülür şiirler, şaraplar içilir. ok kirpikli, servi boyludur. güzelliği şairin sözcükleriyle yarışır.
divan şiirinde sevgili hiç bir edebiyatta olamayacak kadar güzel tasvir edilmiştir, o sevgiliye karşı olan hisler; içten, duru ve coşkundur.
kavuşulamayacağını bile bile sevilir sevgili.
Gûl-i ruhsârına karşu gözümden kanlu akar su
Habîbim fasl-ı güldür bu akar sular bulanmaz mı
Sayın üstad Fuzuli burada der ki 'yanağının Gülüne Karşı Gözümden Kanlın Su Akar (yani:kan Ağlarım); Sevgilim!bu Gül Mevsimidir,akar Sular Bulanmaz Mı?'
Çokta güzel söyler.
