divan şiirinde sevgili

Gûl-i ruhsârına karşu gözümden kanlu akar su
Habîbim fasl-ı güldür bu akar sular bulanmaz mı

Sayın üstad Fuzuli burada der ki 'yanağının Gülüne Karşı Gözümden Kanlın Su Akar (yani:kan Ağlarım); Sevgilim!bu Gül Mevsimidir,akar Sular Bulanmaz Mı?'
Çokta güzel söyler.

(bkz: gul)
(bkz: gulistan)

hep kavuşulamayandır. vuslata erilemeyendir. belki de bu yüzden hep en sevilendir.

servi boyludur.

divan şiirinde sevgili hiç bir edebiyatta olamayacak kadar güzel tasvir edilmiştir, o sevgiliye karşı olan hisler; içten, duru ve coşkundur.
kavuşulamayacağını bile bile sevilir sevgili.

kavuşulmaması ön koşuldur. kavuşamadıkça aşkın ateşini hisseder, yazıya dökülür şiirler, şaraplar içilir. ok kirpikli, servi boyludur. güzelliği şairin sözcükleriyle yarışır.

soyuttur, abı hayattır, güle benzer. dudaklarına erişmek tasavvufta fenafillaha erişmektir. ve ayva tüyleri vardır ki...

divan şairleri, sevgiliyi şiirlerinde şahsi bir tecrübenin sonucundan ziyade divan şiirinin bir unsuru olarak kullanagelmişlerdir. kimi zaman soyut aşkın kimi zaman da somut aşkın bir temsilidir.