Eğer yolculuğunun sonu sevdiğine, umutlarına, mutluluğunaysa aldırış etmez iner titreye titreye çayını sigaranı içersin. Ama yolun sonunda son görev,acı,hüzün gibi bir durum varsa o zaman o ayazı iliklerine kadar hissedersin.
Rotaya göre dayanılabilir olan soğuktur. Çoğu zaman yeni umutların, özlemlerin, bekleyişlerin, bilinmezliğin, başlangıçların ya da bitişlerin soğuğudur.
Sıcak yatağımda şunu okurken urpermeme neden olmuş soğuktur. Bir de saatlerdir o koltukta oturuyor olmak, her tarafin uyuşması,uykunun gelmesi ama bir türlü uyuyamamak gibi etkilerden sonra konuk olunan tesisin o soğuğunu yemek... iç ürpertici.
En son otobüsle yaptığım uzun yolculukta üniversite öğrencisiydim. Üzerimde şort vardı hatırlıyorum. Demekki mevsimm yazdı, kış günü şort giyecek kadar yanık değilimdir heralde.
Mola yerine geldiğimizde sigara içmek için indiğimde titrediğimi de hatırlıyorum. E istanbuldan izmire gidiyordum bu da tamam.
Demekki yılın her mevsimi her tesiste birçok insan tarafından hissedilen bir soğuk bu emin oldum.
Yalnız birçok ayrı mı yazılıyor birleşik mi bundan emin olamadım şu an. Olsun
