herhangi bir seyi fazla onemsemek gibidir. bir sure sonra gozler, kulaklar duymaz olur. her sey din ustunden doner. sanki insanlar surekli din hakkinda konusuyor, insanlar surekli dine gore sekilleniyorlar dusuncesi olusur; bu dusuncenin olusmasi bir sure dunyanin toplam akisindan insani kopartir.
insan bulanımdayken ya da başı sıkıştığında, zor durumlarda olduğunda değil de her daim dini önemsemeli. aslında yanlış bir cümledir, din fazla önemsenmez o önemsenme duygusu olsa olsa rabbine yaklaşmadır, bazı insanlar bu yaklaşmadan korkarlar bugüne kadar savundukları inanç gitmiş hak olan allah inancı yerleşmiştir ve bunu konuşmaların etkisinde kalıp dini önemsediğini zanneder. aksine o içinde yeşeren allah sevgisidir. paniğe ve korkuya gerek yoktur, doğru yolda olduğunun işaretidir aslında..
Dini çok fazla önemdemek kavramının içinde zaten bir hata vardır. Böyle birşey olamaz çünkü din zaten bir yaşam biçimidir. inanırsın yaşamını ona göre biçimlendirirsin onu fazla önemsemek olmaz bu.
