eğer sen allah ile kul arasında bir diyalog istiyorsan, diğer kulları bu bağlantıya karıştırmayacaksın. cat stevens/yusuf islam bile ne diyor: "müslümanları görseydim, müslüman olmazdım."
okunan her bilginin doğru olduğuna inanmakla özetlenebilir. benzer durum tarih konuları için de geçerlidir. dinin akla ters düşmemesi gerektiği, akla aykırı gelen dini bilgilerin uydurma yahut anlaşılamamış ifadeler olduğu da düşünülebilir. biraz şüpheci ve sorgulayıcı olmak gerek sanırım. hayatın her anında.
(bkz: septisizm)
şüphe etmemek, üşengeç olmamak, günah olan şeylerden kaçınmak. çok klasik. tamam da nasıl olcak bu. asosyal oluyor insan. olmayanlara da helal olsun diyorum ama kesin bir yerlerde arıza çıkıp, gevşeklik oluyordur. sonra da salıyorsun gidiyor zaten.
Cok dusunmemek.
Cok sorgulamamak.
Eger her sey yaratilmissa tanriyi kim yaratti; eger o yaratilmamissa o halde her seyin yaratilabilmesi onermesi yanlis olmuyor mi tarzi fundamental seyleri sormamak gerekir.
Genelde neden oldugunu anlamadigimiz seylerin yuce bir kuvvet tarafindan yaratildigina inaniriz.
Evren gibi, insanligin varolusu gibi.
Eskuden aya ve gunese tapinmalari gibi.
Her sakallı her hacı her hoca sizin dedeniz amcanız değildirler.onları amcanız kadar ciddiye alarak dinlemeyin. Size dini yanlış tanıtabilirler hatta zorbalıkta yapabilirler. Gerekirse bunların bulunduğu ortamda solumayın. Din birey selliktir. Dine ılımlı bakın dinsiz insan belirsiz yaşar.
