Bugün sehrin varos mahallesinden gecen bir dolmusa bindim. Benden biraz sora 4 dilenci mendil satan cocuk bindi dolmusa kir pas icinde. En buyukleri kız 7 yaslarinda ikinci kiz 5 iki de 3-4 yaslarinda erkek cocuk. En ufak olani birkac bozukluk verdi sofore. Ellinde mendilleri. 5 yasindaki kiz iki kucuk oglanin arasinda oturup didismelerini engelliyordu. Buyuk kiz elinde ekmek arasi yemek kucuk kucuk parcalayip digrrlerine yediriyordu. Kipir kipir olduklari icin adamin biri sessiz durun para vericem dedi ve cebindeki 25 50 krs 1 lirayi pay etti. En ufak olan oglana 25 kuru s denk geldigi icin kusup somurttu. 5 yasindaki kiz kendi 1 lirasini hemen kardesine verdi.. az ilerde indiler. Hayat cok garip be sozluk..
--spoiler--
+abla dua et bize...
-allah daima seninle olsun.
+amin, ama benim kısmetim kapalı dua et de nasibimize varalım.
-a aa!! (yanımdaki arkadaşa dönerek) gerçekten var mı öyle birşey?
*var abla, dua et ona...
-(abla beni bırakıp arkadaşımla konuşuyor) valla hiçbir kusur yok. nasıl evlenemiyor?
...
...
...
- (o sırada dışarı çıkan seradlovsky nin yanına geliyor) allah en güzel kısmeti nasip etsin sana...
+amin abla, allah razı olsun.
-nerelisin oğlum sen?
+bla bla bla yerdenim ben abla...
-hımmm (düşünceli düşünceli başını sallıyor abla. aklındaki kızları mı tartıp biçiyor, ne düşünüyor acaba) allah yolunu bahtını açık etsin inşallah yavrumm... hayırlı kısmetler nasip etsin oğluma...
--spoiler--
böylesi diyaloglarla sık sık muhabbet ettiğim, muhabbetlerinden keyif aldığım, siktiredilmişler tayfasının en kadim sınıfına mensup kimselerdir dilenciler. severim ben bu insanları...
siktiredilmişlik bakımından hayata tutunamayan bizler de onlarla aynı milletteniz. ama onlar kadar kadim ve istikrarlı olmadığımız için kıdem olarak daha aşağılardayız.
dün başımdan geçen ufak diyaloğu paylaşmak isterim.
kabataş beşiktaş arası trafikte sıkışmış beklerken teyzenin biri koşarak geldi ile pencereyi çalmaya başladı.. zannedersiniz wc sırasında altına kaçıracak insan gibi panik halde. tabi para istedi yolda kalmış vs vs. dedim para yok, yalvar yakar dayanamadım bozukluk arandım ve buldum. akabinde nedese beğenirsin, bu kadar mı? ulan siktir git kevaşe onu bulduğuna şükret...
bu olaydan sonra iyicere film kopmuş ihtiyacı olana da olmayana da nakit vermek yok arkadaş..
Üşenmeden kapı kapı dolaşarak, insanların duygularına hitap ederek aldığı küçük meblağlarla büyük paralar toplayan kişi. isteyeni, kapına geleni boş çevirme ;senin için küçük olan meblağ onun için çok büyük olabiliyor. ama haberleri izleyip dilencilerin üstünden çıkanları gördükçe damlaya damlaya göl olmuş, diyorsun. Yetkililerin bir an önce el atması gereken olay.
--spoiler--
Sağır ve dilsiz rolü yapan dilencinin günlük hasılatı 500 TL
Adana'dan inegöl'e gelen bir dilenci zabıta ekipleri tarafından gözaltına alındı. Üzerinde bir günlük hasılatı 500 TL'ye yakın madeni para çıkan Mehmet T.'nin sağır ve dilsiz rolü yaparak bu paraları topladığı öğrenildi
--spoiler--
bugün cuma olunca kapımı çalan çalana kitap satıyorum diyen mi Lösev'e bağış isteyen mi Suriye'den gelen mi ne ararsan var. Bilseler ben ateistim belki gelmezler.
bir çok insana göre bir meslek icra eden kişi. öyle ki, çalışıp para kazanabilecek olduğu halde, çoluğuyla çocuğuyla gezip dilenen insanlar çok sayıda. kırmızı ışıkta beklerken, pazarda gezinirken, kızılayın ortasında, her yerde karşınıza çıkabilirler. türlü numaralarla, kiminin kolu montun içine saklanmıştır, kimi ayağını katlayıp üzerine oturmuştur, kimi gören gözünü bandaj ile kapatmıştır. ellerindeki çocukların da hepsi uyumaktadır. ilaç verip uyutuyorlar dilenirken çocuk problem etmesin diye. ayrı bir yazık.
bizler ise, acıma duygumuzla, merhamet duygumuzla kıyamayıp veririz elimizde ne varsa. kimi 1 lira, kimi 5 lira. zannederiz ki iyi bir şey yapıyoruz. aksine, daha çok insanı çalışmamaya - dilenmeye teşvik etmiş oluyoruz.
peki bu tereddütü nasıl aşacağız? yardımı kime yapacağımızı nasıl bileceğiz. bu konuda islam dini yol gösterici bir rol oynuyor. kuranda konu ile ilgili net bir şekilde ifade mevcut. (bkz: bakara surasi 273. ayet)
introsu insanın üzerine dağlar deviren orhan gencebay şarkısı.
Şöyle de bir hikayeye sebep olmuştur:
--spoiler--
Lisedeydim, aşk denen duyguyu ömrümde ilk defa hissediyordum. Bir türlü ona açılamamamdan dolayı geceleri çok sarsıcı ve histeri nöbetleri şeklinde geçiyordu. Ergenlik dönemimdi ve daha büyük bir iç sıkıntısı olamazdı. Cesaretli değildim. Geceleri bu şekilde geçerken gündüzleri bıkmadan usanmadan en yakın ve tek arkadaşım olan Ömer\'e onun akıl alan, el titreten, histeri nöbetlerine sebep olan güzelliğini anlatıyordum. Anlatacaklarımı bitirip baştan anlatıyordum. Ömer\'de sıkılmadan bir kere dahi oflamadan büyük bir istekle beni dinliyordu.
Okulun son günüydü karneler dağıtılacaktı. O günün gecesi karanlık nöbetlerin, bunaltıcı düşüncelerin eşliğinde ona açılmaya karar vermiştim. Bundan sonra hayatımın hiç bir döneminde o geceki kadar cesur olamadım. Benimkisi karanlık ve tek kişilik bir cesaretti. Sabaha bu şekilde girip gömleğimi, pantolonumu, kravatımı büyük bir özenle kendim ütüledim. Babamın parfümlerinden sıktım, jilet gibiydim. Evden çıkmaya karar verdiğim anda aklıma babamın divanın altındaki dolapta sakladığı Jack Daniels geldi. Geçen hafta benim ön sıramda oturan Umut ile Kazım aralarında konuşurlarken onlardan alkolün cesaret verdiğini duymuştum. Dolabı açıp bir kadeh doldurup hızlıca içip bitirdim. Bir anda bütün vücudumu kezzap içmiş hissi kapladı. ikinci kadehte ne hissettiğimi hatırlamıyorum. ilk kadeh kadar iz bırakamadı tıpkı sonraki bütün kadehler gibi. Şişeyi eski yerine bıraktım. Kapıya yönelip evden çıktım.
Okulun arka bahçesinde onu, her gün gizli gizli izlediğim zilin çalmasını beklediği bankta bulacağımı biliyordum. Tüm heyecanımla ve patlayan cesaretimle oraya gittim. Bu defa gizliden gizliye değil, tüm benliğimle karşısına dikilecektim. Onu sevdiğimi söyleyecektim. Kantinin olduğu köşeyi döndükten sonra karşımda oturuyor olacaktı. Hiç teklemeden, tereddüt etmeden o köşeyi döndüm.
Gördüklerim karşısında bir ölünün yıkılmışlığını henüz hayattayken yaşadım.
Dünyanın başına yıkılması bu deyimi edebiyat dersinde beş tane cümlenin içinde kullanmıştım.
işte o cümlelerin hepsi bir olup benim başıma yıkılıldılar.
Çok acı vericiydi. içerisinde dünyanın başına yıkılması deyimi geçen beş cümleye yenildim.
Ömerin kollarının altında ona sarılırken gördüm. Omzunu göğsüne dayamıştı. Ömere anlattığım bütün hayallerin öznesi kendisi olmuşu. Ömer, her defasında büyük bir heyecanla beni dinleyip ona karşı cesaretlendirirdi. Neden böyle olmuştu? Yediğim darbeye mi yanacaktım artık hiç dostumun kalmamasına mı yanacaktım.
Gözlerime perde indiği için sonrasını hatırlamıyorum. Karanlık.
Karnemi bir buçuk ay sonra annem aldı. Notlarım iyi değildi. O yaz babam beni Hamit Abinin yanına çırak olarak verdi. Oto tamircisindeki ilk iş günümün sabahında Hamit Abi anahtar tezgahının üstündeki radyoyu açarak çayı demlememi istedi. Tezgahtaki anahtarları bir süre inceledikten sonra radyoyu açtım:
Orhan Gencebay: Sevmek çok zormuş. Diyordu.
O büyülü ses hayatımda yediğim ilk darbeyi ingiliz anahtarlarının üzerindeki tozlu bir radyonun içinden yüzüme vuruyordu.
--spoiler--
senden benden kat kat zengin olan değişik bir yaratık.
hayır öyle bir hayat nasıl seçilir ve ona nasıl katlanılır. sürekli pisliksin, (meşrebine göre)yerlerdesin, icabında sakatsın(sahte). anlaşılır gibi değil. hiç acımayın çok ciddi birikimleri var o dilencilerin. insanlara duygu sömürüsü yaparak günde tahmin edemeyeceğiniz paralar kazanırlar. sıfır vergi, sıfır masraf. oh mis.
unutmayın gerçek manada ihtiyaçlı bir insan hiçbir şekilde dilenemez. buna vicdanı ve insaniyeti el vermez. utanır, kızarır aç kalır gene insanoğlundan para isteyemez.
