pokemon'dan daha çok sevdiğim. hastasıydım ben bunun. daha başlarken her seferinde jenerik şarkısını hipnotize olmuş gibi dinlerdim. geçenlerde de aklıma geldi. açtım youtube'da dinledim. angemon'u ve mimi'si kalmış şimdi aklımda sadece.
banyo havlusu olarak yıllardır benimle duş sonrası sarılan tai ve agumon'un bana koşa koşa geldiği baskıda ben de soğuk havanın vurduğu şaplakla popom ve ben koşa koşa cevap verdiğimiz çizgi film.
ya bu animeyi çocukluğum boyunca kanal d her gün verdi. arşivlerde felan yok mu o günlerden kalan türkçe dublaj izleyebilsek. alt yazılı ilk sezonu buldum ama tam o duyguyu alamıyorum. yaş daha 7-8 maraton koşuyordum resmen.
Altigenli tasolarina kucukken bayildigim ve pokemondan daha fazla sevmis oldugum animeydi. t shirtum falan hala durur digimonlu. Aklima gelince bile icim ciz etti amanaki.
pokemon analog ise digimon dijitaldir. analoğun tadı da her zaman daha güzeldir. digimon'a gelene kadar bazılarımız çoktan eşşek kadar herif olmuştu ayrıca.
pokemon ile kıyaslanmasını tuhaf bulduğum anime serisi. pokemon tamamen çocuklara yönelik, pokemon yakalama ve karşılıklı pokemon dövüştürme üzerine kurulu sürekli kendini tekrarlayan bir seri iken, digimon'un kendine has bir konusu vardır ve sürükleyici bir şekilde ilerlemektedir, pokemon'un aksine digimon'ların amacı dünyayı korumak için çocuklara yardım etmektir.
iki seri arasındaki tek benzerlik isimlerindeki mon(monster kısaltması) ifadesidir. pokemon çakması denilerek digimon'a haksızlık edilmektedir.
daha önce de belirttiğim gibi ilk serinin japonca açılır müziği harikadır.
